Het princelyke Oranje hof, cierlyk beplant met Oranje gezangen
(1748)–F. Pitton–
Auteursrechtvrij
[pagina 38]
| |
Stem: Om niet alleen te slapen of, aldus. Wilhelmus van Oranje,
brengt ons thans vrugten voort
uyt Anna van Brittanje,
dat Neêrlands Volk bekoort;
waar op men veilig roept alsins,
leef lang, leef lang Princes en Prins,
onder 't zoet, onder 't Zoet,
onder 't Zoet, soet soet'-lyk bloeje
dat thans uw stamboom doet.
| |
[pagina 39]
| |
2.
Wat zyn wy alle gader,
Dat Stamhuys duur verplicht,
Heeft Willem de eerste Vader
Niet hier de grondt geligt?
Waar op de Godtsdienst wélig bloeit,
De Vryheit is ten top gegroeit,
Door zyn goed, door zyn goed,
Door zyn goed, goed, goed bestuuren;
Dat men nog danken moet.
3.
Wat trilde Spanjens Magten,
Als Maurits trok te Velt,
Met Eerbied wy hem agten,
Voor d'allergrootsten Held.
Vraagt Nieuwpoort, dat getuigt gewis,
Hoe ons behoud gestempelt is,
In die Slag, in die Slag,
In die Slag, Slag, Slag der Slagen,
Daar Neêrlands heil aan lag.
4.
Roemwaarde Fredriks daaden,
Staan in zoo meenigen Satd,
Te pronk met Lauwerblaaden,
Die hy gewonnen had.
Op 't laatste haakte hy na rust,
En had zoo graag de Vrede gekust:
Maar de dood, maar de dood,
Maar de dood! dood! dood! die wreeden!
Die rukte hem, uit haar schoot.
5.
Toen zag men Willem pronken,
Met vrede aan de hand.
Door 's Vaders vuist, geschonken
Aan 't Vrye Nederlandt:
| |
[pagina 40]
| |
Maar ach! De Dood, tot aller smart,
Trof deze Jongen Vorst in 't hart,
Dat te ras, dat te ras,
Dat te ras, ras, ras voor ons toen,
Een bitteren doodsteek was.
6.
Had Godt niet, uit zyn asschen,
Een Féniks voortgebragt,
Die hy deed weelig wasschen,
Tot roem van zyn Geslagt:
Wat heeft die Vorst gezorgt, geraan,
Toen 't Schip van Staat, wou ondergaan,
In een Zee, in een Zee,
In een Zee, Zee, Zee van rampen,
En algemeene wee.
7.
Laat Groot-Brittanje spreeken,
Met Nederland gelyk,
Waar is ooit Vorst gebleeken?
In Landt, of Koningryk;
Die Koning Willem evenaart,
Daar Godsvrugt, Deugt en Heldenaart,
Zoo in blonk, zoo in blonk,
Zoo in blonk, blonk, blonk ten goeden,
Der algemeenen pronk.
8.
Zou ik op duizent bladen,
De Vaders van ons Prins
Afschilderen, en hun daden
U melden? Neen, geensins:
De Onsterflykheit, moest myn 't Penseel,
De Eeuwigheit het Taaffereel,
En hun bloed, en hun bloed,
En hun bloed, bloed, bloed de verwen,
Verschaffen, eer 't was goed.
| |
[pagina 41]
| |
9.
Wel leeft men dan niet rustig?
In 't lommer, van de blaân
Dier Stamboom, die zoo lustig
Voor Neêrland bloeit? Wel aan!
Laat ons dan vieren, dezen dag,
Waar op men weder roemen mag,
Dat ons heil, dat ons heil,
Dat ons heil, heil, heil, ( o Blydtschap!)
Gewasschen is, boven 't peil.
10.
Het Godlyk Alvermoogen,
Schenkt, door een Liefde-vlam,
Een Erfprins uit den hoogen,
Aan den Oranje Stam:
Hier paste voor ons lage Zangk,
Tot dankbaarheid, een Hemelklank,
En een stem, en een stem,
En een stem, stem, stem der Engelen
Als eer, te Bethlehem.
11.
Leef, Willem Hendrik Karel!
Leef Frizo! In dees Zoon,
Leef Anna! eêlste Parel,
Van Groot-Brittanjens Kroon!1
Leef lang, tot gy meer Zoonen teelt,
Daar Karolina's geest in speelt,
Wiens verstand, wiens verstand,
Wiens verstand, stand, stand, na jaaren
Geen weêrga heeft, in 't Land.
12.
O Heilzon! Laat uw straalen
Op dit Oranje Zaat,
Met vollen zegen daalen,
Terwyl dees Vryen Staat,
| |
[pagina 42]
| |
De vrugten daar van plukken mag,
Als in voorgaande tyd, en ach!
Laaten wy, laaten wy,
Laaten wy, wy, wy gerust zyn
Op Frizo's Heerschappy.
13.
Zoo blyven Neêrlands Pylen
Gebonden, aan malkaâr,
En, 't Schip van Staat zal zeilen,
Trotseerende, al 't gevaar,
Van klip, van bank, van zee en wind;
Tot dat 't een vaste Haaven vind,
In 't genot, in 't genot,
In 't genot, not, not der Vreeden,
Ach! gunt ons dit, ô Godt!
|
|