Fred verliest zijn tomatenblik
Emil nam ook een besluit om te sparen, maar na een tijdje, versnoepte hij al zijn geld. Maar Fred bewaarde zijn geld achter de ijskast in een klein tomatenblik naast de gasfles. Hij deed er alleen maar kwartjes in. Hij speelde naast de ijskast, en als niemand keek gooide hij het geld er in. Zo wist niemand van deze verborgen plaats af.
Op een dag gebeurde er wat met de ijskast. Zijn moeder haalde een man om hem te komen maken. Toen hij achter de ijskast keek zag hij dat er een kabel los was. Plotseling toen hij bezig was de kabel te herstellen, viel het tomatenblikje. De man pakte het op en schudde het. Toen hij hoorde dat er geld in zat stopte hij het gauw in zijn tasje. Toen hij klaar was met het repareren van de kabel, zette hij de ijskast aan. Hij draaide weer goed.
Toen moeder hem hoorde draaien, vroeg ze de man: ‘Meneer, wat was er met de ijskast gebeurd?’
Hij antwoordde: ‘Wel mevrouw, er was een draadje los.’
Moeder antwoordde: ‘Hoeveel moet ik u dan betalen?’
Hij zei: ‘U kunt me een tientje geven.’
Moeder betaalde hem. Hij pakte zijn tas en ging weg. En moeder ging koken.
Toen Fred van school kwam zette hij zijn tas in de kamer, verkleedde zich en ging naast de ijskast spelen. Hij schrok toen hij zijn blikje niet voelde. Daarna liep hij naar zijn moeder toe en vroeg: ‘Zeg mama, wie heeft mijn geld in dat tomatenblik weggenomen?’
Moeder zei: ‘Welk geld?’
Fred antwoordde: ‘Het was achter de ijskast.’
Moeder zei: ‘Wacht even, mijn zoon. Een meneer was die ijskast voor me komen maken. Dan zal hij het zeker meegenomen hebben.’