Onder den hiel

[p. 55]

't Is de tijd

Spuwt in uw handen en zegt: ‘'t is tijd!’
Leeft gij van soep en schelden?
Lang heeft uw mond vermaledijd,
Zal eens uw vuiste melden:

‘'t Is de tijd’?

Kruipt de verachting tot in 't, bloed,
Zal 't bloed zijn uitweg zoeken?
Doet lijk uw vaders, zij deden 't goed,
Zij spraken, zonder dreigen of vloeken:

‘Bloed voor bloed’!

Wat decoraties en een ster ...
Daar beven eeltige handen.
Ligt uw eer en uw moed zoo ver,
Gaat uwe zonne flauwer branden

Voor een ster?

Kort is de weg van hart tot vuist,
't Woord is de vader der daden.
Staan we op het punt waar ons pad zich kruist
Met wie het volk door zijn taal verraden,

Dan,

Jongens van Vlaanderen, toont de vuist.

Augustus 1918.