Het papieren gevaar. Verzamelde geschriften (1917-1947) (3 delen)

Kerstmisuitvoering Pieterskerk
27 december 1921 (UD)

J.S. Bach-koor o.l.v. Jac. Ph. Caro
Oud-Nederlandse liederen en werken van Cornelius en Berlioz

Jac. Ph. Caro, blijkbaar weer zo goed als geheel hersteld van de indispositie die voor hem en ons het Weihnachtsoratorium bedierf, zong de twee Weihnachtslieder van de goede meester Peter Cornelius zeer voortreffelijk. Daar was met de slechte wil van de wereld niets op aan te merken (het heet immers altijd, wij critici zijn als wolven, zoekende om iets te verslinden...)³⁷⁶ - dat was volmaakt goed.

376 Op het hoogtepunt van het conflict Pijper-Van Gilse een opmerking niet zonder bijbedoeling.

[p. 556]

Het was ook het hoogtepunt van deze korte kerstmiddag. Caro's kleine koor J.S. Bach zong nog een aantal kleine nummers en daarvan werden de beide oud-Nederlandse liederen Herders, hij is geboren en Nu syt wellecome natuurlijk het beste.

Interessant was vooral de uitvoering van Berlioz' L'adieu des bergers à la Sainte Famille uit zijn oratorio L'enfance du Christ. Het is belangrijk om te weten dat Hector Berlioz dit koortje - het eerst gecomponeerde fragment uit het oratorio - voor de eerste maal deed uitvoeren onder pseudoniem. Het heette op het programma van het concert van 12 november 1850 gecomponeerd te zijn door ‘Pierre Ducré, maître de musique de la Sainte Chapelle de Paris, exécuté pour la première fois en 1677’...³⁷⁷

Vanwaar deze mystificatie, die ge in al haar details kunt nalezen in Berlioz' Les grotesques de la musique? Eenvoudig de navrante waarheid: dat de componist tot de erkenning was gekomen dat al zijn muziek, al bestond ze uit louter drieklanken, door het Parijse publiek dissonant werd gescholden. En dus behoefde Berlioz, om succes te hebben, niet zijn muziek doch wél zijn naam te veranderen... ‘Pierre Ducré’ oogstte dan ook meer bijval dan Hector Berlioz ooit...

Mundus vult decipi...³⁷⁸

Verheffende kerstgedachte.

Caro's ensemble heeft dit koortje heel fraai gezongen.

377 Berlioz (1969²), 185-189.

378 Mundus vult decipi, ergo decipiatur: de wereld wil bedrogen zijn, derhalve worde zij bedrogen.