De oorsprong der moderne rigting

[p. π2]

.... δοχεῖ οὖν μοι, ὁ θυρωρός, εὐνοῦχὁς τις, хατἠκουεν ἡμών, κινδυνεύει δἐ διἀ τὀ πλίθος τῶν σοφιστῶν ἂχθεσ3αι τοῖς φοιῶσιν εἰς τἠν οἰκίαν. ἐπειδή γοῦν εζροῦσαμεν τἡν $ῦραν, άνοίξας καἱ ἰδὠν ἡμάς, ‘Εα, ἒφη, σοφισταί τινες ού σχολή αύτῷ. Καἰ ἂυα άμγοῖν τοῖν χεροῖν τἠν $ύραν πάνυ προ$ύμως ὠς οἲὁς τ ἣν ἐπἡραζε. καἰ ηρεϊς πάλιν ἐχροὑομεν, καί ὂς έγχελειμένης τῆς бύρας άποχρινόμένος εῖπεν, Ὤ ἂνθρωποι, ἒφη, ούκ άκηκόατε, ὅτι ού σχολή αύτῷ; ‘Αλλ’ ῶ 'γαθε, ἒφην ἐγώ, .... οὔτε σοφισταί ἐσμεν, ἀλλά δάῤῥει. εἰσάγγεύλον οῦν.

(Het gesprek met den portier in den Protagoras).

[p. V]

Berigt

Dit boekjen werd door mij geschreven naar aanleiding en ter beantwoording van twee redevoeringen, die door Prof. Doedes gehouden zijn tegen de zoogenaamde moderne theologie.

Ik geef hier evenwel niet slechts antikritiek maar ook inlichting omtrent geschilpunten, die in onzen tijd een zeker belang verkregen hebben maar nog altoos opheldering schijnen te behoeven.

Uit onzen godgeleerden strijd blijkt duidelijk dat ernstige, opregte en bekwame menschen met betrekking tot allerlei theologische overtuigingen niet tot eenstemmigheid kunnen geraken. Laat ons daarom den strijd niet opgeven, maar er al vast uit leeren, dat wij

[p. VI]

onze eenheid en zaligheid uitsluitend te zoeken hebben in die eenvoudige waarheden, die door Jezus op den voorgrond worden gesteld en waarover in den boezem der Christelijke Kerk dan ook nooit wordt getwist.

De omstandigheid, voorts, dat Jezus op een persoon zijn gemeente heeft gebouwd, houde ons terug van haar te willen grondvesten op stelling of overlevering, hoe eerbiedwaardig ook.

Rotterdam,

Januarij 1862.

A.P.