Gedichten

[p. 214]

Medelijden

Mijn hart bloedt meê, bloedt met uw eenzaam harte,

Nu op uw feest het schoonste ontbreekt,

En niets van zooveel lieflijkheid meer spreekt,

Dan de allerdiepste smarte!

Mijn oog weent meê, weent met uw zoekende oogen;

Geen lentedos hergeeft u ooit,

Wat dezen dag tot feestdag had getooid,

Met floers thans overtogen!

[p. 215]

 

Wij peinzen, peinzen op een dag als heden;

 

Maar 't raadsel wordt niet opgelost,

 

Waarom de liefde zooveel tranen kost

 

En vruchtelooze beden.