Gedichten

[p. 201]

O Rembrandt, uw penseel!

o Rembrandt, uw penseel!

Twee eng'len moet gij malen!

Laat de' een in reinheid stralen,

Het licht tot eenig kleed.

In de oogen

Mededoogen,

Het edelst leed!

[p. 202]

 

En naast dien goede

 

Den zwichtende' engel van het kwade, van den Schijn.

 

Geen woede

 

Perst hem de lippen saam. Hij dankt, - en slaat het oog

 

Tot de' engel van het goede omhoog, -

 

Dat hij des Reinen overwonneling mag zijn!