Gedichten

[p. 149]

Schoonheid.

Zoekt de schoonheid als het teeken,
Dat van de' adeldom zal spreken
Dier gevoelens, dier gedachten,
Die uit stof en neev'len trachten
Naar een wereld op te stijgen,
Waarin elke wanklank zwijgen,
Elke booze macht zal breken,
Ieder dwaallicht zal verbleeken!

[p. 150]

 

Schoonheid kan geen ziel ontberen,

 

Die van zelf zich af moet keeren

 

Van het lage, van 't gemeene,

 

En zich uitstrekt naar dat eéne,

 

Dat, ondeelbaar, onvergank'lijk,

 

Van elks grillen onafhank'lijk, -

 

Kan de geest het nooit aanschouwen, -

 

Al zijn kracht wekt en vertrouwen.