Het leven van Maria Petyt (1623-1677)
(1976)–Maria Petyt– Auteursrechtelijk beschermd
Regelnummers proza verbergen
| |
CXLVII. Capittel1De eensaemheyt des gheest, daer ick voor desen van gheschreven 2hebbe, die was alleen inwendigh in een vertreck der Ziele, in af-3ghescheydentheyt van't nederste deel ende andere creaturen: door 4het onverlet laeten der selver, ontdeckte ick in mijn binnenste een 5eensaeme woestyne, ick was gheneghen tot stilte, naer den in-6wendighen ende uytwendighen mensch, om dese eensaemheyt, 7inwendigh vertreck, &c. te vryer te moghen genieten. 8Maer dese daer ick nu van schryve, en heeft sulcken verkiesen 9ende opsichten niet, sy is indifferenter ende onkeurigher tot alles,Ga naar voetnoot9 10daer eenigh teecken is vanden heylighen wille Godts, sy is veel 11losser ende vryer, de vreesachtigheyt van Godt, oft haere ruste te 12verliesen en grypt in haer soo gheen plaetse, om dieswille, dat | |
[pagina 236]
| |
13haere eensaemheyt over al mede volght, hoewel niet innighlijck,Ga naar voetnoot13 14maer eenvoudelijck. 15Hier en gheschieden oock gheen verheffinghen oft ontsinckin-Ga naar voetnoot15Ga naar voetnoot15-1616ghen des gheests, ghelijck in andere ghesteltenissen, ende oeffe-17ninghen; maer de Ziele schynt in Godt te leven, te aessemen, te 18rusten, &c. in't midden van alles, sonder verstooringhe in een ghe-19lijckheyt, sy en moet haer hier nievers van keeren, noch ontvluch-Ga naar voetnoot1920ten; want de eensaemheyt Godts schynt haer eenighlijck over allesGa naar voetnoot20 21te ontmoeten. 22Och goeden Jesu, die u gheweerdight hebt ons dese waerheyt inGa naar voetnoot22-23 23te lichten, belieft ons te helpen tot een ghestadighe practijcke der 24selver t'uwer liefde, ende t'uwer glorie. 25Den gheest schynt noch voorder ghedreven tot breeder bediede-Ga naar voetnoot25-2626nisse van het boven-gheschreven, te weten, dat den gheest hier soo 27genereus, wys, gheleert ende grootmoedich wort, dat hy wel lac-28chen soude met de ghevoelijcke gaven Godts, als van kinder-spel, 29oft melck, het ghene eyghen is aen de kinders, om hunne teerig-30heyt wille, als gheen herde spyse konnende verteiren. 31In desen staet en soude de Ziele daer niet eens willen opsien, alsGa naar voetnoot31 32ghespeent zijnde vande borsten der suyghelinghen, ende meer treckGa naar voetnoot32 33hebbende tot vroomer spijse: dese ghevoelijcke gaven verstaen ick 34te wesen soete vertroostinghen, toevinghen, ghevoelijcke ver-Ga naar voetnoot34 35eeninghen, ghevoelijcken invloet ende driften der liefde, teere be-36swijckinghen, &c. want den gheest siet ende verstaet wel, dat die | |
[pagina 237]
| |
37staten hier al onder zijn, ende onvolmaeckter, om dieswille, datseGa naar voetnoot37Ga naar voetnoot37-38 38veele veranderinghen, ende aenklevinghen der sinnen onderworpenGa naar voetnoot38 39zijn, dat die Zielen ghemeynelijck wanckelbaer zijn in hunne 40oeffeninghen; nu zijnde wel ghemoet, dan qualijck; nu blyde, nu 41somber; nu gherust, dan ongherust; nu vierigh, driftigh ende sterck, 42dan slap, teer, ende kranck; naer advenant dat den vloedt derGa naar voetnoot42 43gratien op ende af gaet; sonderlinghe als sy hun herte, oft affectieGa naar voetnoot43 44daer een weynigh op stellen, met behaeghen ende ghenoeghen 45der nature. 46Als sy, segghe ick, die dinghen in hun niet en laten soo onverlet 47henen gaen, al oftse niet en waeren, sonder naer sulcx te wenschen, 48oft niet te wenschen; sonder jet te willen, oft te verkiesen, heb-49bende alleen dat onveranderlijck, onverbeeldt wesen Godts voor den 50eenighen voorworp huns ghemoets; oft oock voor de ghene, die 51in den gheest noch soo verre niet en zijn ghevoordert, dat sy den 52enckelen wille, ende behaeghen Godts soo vast zijn aenklevende,Ga naar voetnoot52 53sonder hunnen eyghen wille, eyghen voldoeninghe, ghenoechte, 54luste, ende eyghen baete daer onder te menghelen, latende den 55vloedt onder hun vloeyen, gaen, ende komen naer het ghelieven 56Godts. |
|