Het leven van Maria Petyt (1623-1677)
(1976)–Maria Petyt–
Auteursrechtelijk beschermd|
Regelnummers proza verbergen
| |
CX. Capittel1Den strijdt van hooveerdigheyt ende kryghelheyt, &c. die ick ghe-2voelde, was, om dat de regeringhe my af-ghenomen wiert, endeGa naar voetnoot2 3al hoe wel, dat dit gheschiedt was door mijn versoeck ende instante-Ga naar voetnoot3-44lijck bidden, oock ter goeder trouwe, uyt eene oprechte meyninghe,Ga naar voetnoot4 5ende ootmoedigh ghevoelen mijns selfs, door dien, dat ick my tot 6de regeringhe heel onbequaem ghevoelde, ende dat de selve my 7onverdraghelijck scheen, niet dat de Susters my die soo onver-8draghelijck maeckten, maer de oorsaecke was meest van mijnen 9kant, soo ick my laete voorstaen; want sy allegaeder goedt waren, 10ende ick soo goedt niet; nochtans als den last my af-ghenomen was, 11soo nam den boosen in desen staet van verlatenisse, daer occasieGa naar voetnoot11-12 12uyt, om my te bekorighen, ghelijck ick hier wat breeder sal uyt-Ga naar voetnoot1213legghen, hoe dit in sijn werck ginck. 14My docht, dat ick gheheel onnut, ende onprofijtigh was aenGa naar voetnoot14 15een ander, dat ick gheen maniere en hadde van regeren (ende hetGa naar voetnoot15 16was oock soo) dat ick niet alleen onprofijtigh en was aen een ander, 17maer dat de regeringhe my schadelijck was, door dien dat ick daer 18door dickwils occasie nam van my jevers in te ontrusten, te be-19droeven, te ontstellen, ende my te quellen; eensdeels om dat ick in 20myn eyghen selven soo veel te lijden hadde door gheduerighe be-21koringhen, ende vervolghinghen des boosen, ende door te onder-22staen sulcke groote verlatenissen des gheests, dat ick met my selven 23wercx ghenoegh hadde, meer als ick scheen te konnen verdraghen; 24ick was ghelijck vervaert van my selven, my nergens derrende 25betrouwen; ick was vol vreese ende benoutheyt, als ick de Susters 26moest aenspreken, denckende my jevers in te ontgaen in qualijck 27te spreken, oft soo sachtmoedigh, vriendelijck ende minnelijck niet, | |
[pagina 190]
| |
28als't betaemde; midts dat ick my inwendigh ghevoelde soo bitter, 29ende tot korselheyt gheneghen; soo docht my beter te zijn, my te 30ontrecken van alle aensprake, ende Moederlijcke sorghe, tot datGa naar voetnoot30 31dien armen ende lijdenden staet soude een eynde nemen, oft dat 32ick mijns selfs matichgher hadde gheworden door't bekomen van 33grondigher deughden.Ga naar voetnoot33 34De andere reden, die my beweeghde, om van 't Moederschap 35willen ontslaghen te zijn, was, om dat ick my soo duyster, ende 36berooft ghevoelde van alle kennisse van het gheestelijck leven, van 37alle inwendighe oeffeningen, ende inwendigh ghebedt; ick was daer 38soo plomp, bot ende onwetende van, als jemant, die sulcx noytGa naar voetnoot38 39ghesmaeckt, oft beoeffent en hadde; als de Susters, oft jemant 40anders by my quamen, om hun inwendigheyt aen my te openen,Ga naar voetnoot40 41om onderscheyt ende raedt te vraeghen op hunne inwendighe ghe-42steltenisse, dan stondt ick als stom, oft sprack ghelijck al staeme-43lende, oft ghelijck jemandt, die tast naer den wegh; het welcke 44my in't eerste veele dooden ende abandonneren mijn selfs kostede; 45want ick wel bemerckte, dat niemant eenighe voldoeninghe in my 46en hadde, ende met reden. 47Dus onsen Gheestelijcken Vader hoorende mijn instantelijck 48versoeck, ende mijne gheduerighe klachten over mijne onbe-49quaemigheyt, door de sobere ghesteltenisse, daer ick in was, ende 50misschien oock de klachten vande Susters, dat sy met my niet wel 51deur en kosten, noch gheene voldoeninghe en hadden in onse Moe-52derlijcke aenspraecke, ende besoeck op jeders Celle, volghens 53onse Ordonnantien, tot hulp, versterckinghe, ende trooste hunder 54Zielen, soo vondt hy goedt, my voor eenen tydt te ontslaen van 55ons Moederlijck ampt jevers te bedienen, om te sien, oft het beter 56soude gaen, als ick van alle dinghen ende van alle aenspraecke, &c. 57soude ontlemmert zijn; sijn Eerweerdigheyt nam selfs den last aen,Ga naar voetnoot57 58om in mijn plaetse de Susters te voldoen, dien tydt gheduerende. |
|