Het leven van Maria Petyt (1623-1677)

Regelnummers proza verbergen

XLIX. Capittel

1Op dat ick sijne gheestelijcke vermaeninghen beter soude konnen 2onthouden, soo maeckte ick my ghewent de selve al in 't schrift te^2-3 3stellen van woordt tot woordt, elcken keer, als ick vande Biechte

2-3 in 't schrift te stellen, op te schrijven

[p. 100]

4quam, oft by hem gheweest hadde, soo dat ick op sesthien maenden, 5dat hy onsen Biechtvader was, bykans eenen gheheelen boeck vol 6hadde geschreven, van alderhande materien ende onderwysinghen,⁶ 7de welcke eenighlijck raeckten de maniere van inwendigh ghebedt, 8met waerschouwinghen daer-toe dienende, om daer een vastigheyt⁸ 9in te bekomen. Item aenwysinghen hoe ick my moest draghen in 10tyde van bekoringhen ende inwendighe quellinghen, om door de 11selve niet af-ghetrocken te worden van mijnen Beminden. Item in 12uytwendighe wercken ende handelen met den even-naesten, bykans 13op de selve maniere, ghelijck hy daer naer in sijne boecken ghe-14schreven heeft.

15Ick dede dit al stillekens, sonder dat mijnen Biechtvader daer 16jet van wist; daerom als den tydt van syn vertreck aenstaende was,¹⁶ 17seyde hy aen mijne Mede-Suster; ick hebbe aen Suster MARIE soo 18veele fraeye leeringhen ghegheven, ick wensche die allegaeder in 19't schrift te hebben; waer op sy antwoorde, R. Pater, zy zyn al in¹⁹ 20't schrift; want Maseur MARIE heeft die allegader in 't schrift 21ghestelt; alsdan beval hy my die aen hem te brenghen; soo hy se 22oversien hadde, dede hy my de selve wederom uyt-schryven, ende 23droegh de copye met hem mede.

24Om dat de leeringhen van desen Biechtvader, soo fondamenteel,²⁴ 25oprecht, ende puer waeren, soo quam ick daer door in een groote 26estime van sijne deught ende weerdigheyt; sagh hem aen als eenen²⁶ 27oprechten Enghel in een menschelijck lichaem; de eerbiedinghe ende 28respect was soo groot, als ick by hem was, al oft ick by Godt ghe-29staen hadde, nouwelijcks en dorst ick hem eens aensien, ende als 30ick somtydts eenen opslagh op hem nam, als hy Misse dede, oft in³⁰ 31den Goddelijcken dienst, dit aensien beweeghde my altoos tot 32Godt, ende gaf my eenen spoor tot alle goedt, ende deught; maer 33hier in twyffelende, oft ick dit soo doen moght, oft hier gheen 34bedeckte sinnelijckheyt mede ghemenghelt en soude zyn; soo³⁴ 35vraeghde ick hem wat ick daer in doen moest voor het alder-beste, 36hy seyde my, u daer in te versterven is het sekerste.

6 materien, zaken

8 waerschouwinghen, aanmaningen

16 aenstaende was, nabij was

19 R. Pater, Reverendus Pater

24 fondamenteel, diepzinnig

26 estime, achting

30 eenen opslagh op hem nam, mijn ogen opsloeg naar hem

34 sinnelijckheyt, aardsgezindheid

[p. 101]

37Als ick bevroedde, dat hy in alle occasien ende gheleghentheden³⁷ 38de gheduerighe verstervinghe vanden inwendighen ende uytwen-39dighen mensch, altoos in 't ghemoet ende practijck hadde, dat alle 40sijne leeringhen streckten, om de Ziele los te maecken van haer sel-41ven, ende van alle Creatueren, om haer van de Creatueren ende 42van haer selven af te trecken, om de Ziele suyverlijck, ende ghe-43heelijck aen te leyden tot Godt; soo achte ick dit voor een seer 44groot gheluck ende weldaet, dat Godt my tot hem ghestiert hadde; 45ick kreegh sulcken impressie, al oft alle mijn welvaert daer in hadde 46gheleghen gheweest, onder sijne ghehoorsaemheyt ende regeringhe 47te leven: als ick maer het minste woordt, oft teecken van sijnen wille 48jevers in konde bespeuren, dat nam ick voor seker al oft Godt my 49selver gheseyt hadde; naer wat tydts merckte sijn R. dat aen my,⁴⁹ 50ende vraeghde my, wat reden dat ick hadde, oft wat dat my mo-51veerde, ende my tot hem soo trock; ick seyde, Vader, anders niet,⁵¹ 52als uwe groote puerheyt ende suyverheyt van leven.

37 bevroedde, besefte

49 naer wat tydts, naderhand

51 trock, aantrok