Volonta. Wille.
Een jonge Vrouwe met een Koninglijcke kroone, en met vleugels, als geseyt is, en in d'eene hand houdse een spriet met een vol seyl, en in d'ander een Sonnebloem of Heliotropium.
Met een Koninghlijcke kroone wortse gestelt, om reeden, als boven geseydt is. 't Spriet met het volle seyl, vertoont, dat de winden van onse gedachten, wanneerse den Wille opstoocken en prickelen, even in ons wercken, 't geene de seylen doen aen de Scheepen: om dat de geheele inwendige en uytwendige Mensche daer door wort beweeght, en zy trecktse werwaerts zy wil.
De Sonne-bloem, die sich altijd nae de Sonne keert, is een teycken, dat het werck van de Wille niet kan geoordeelt werden, dan door 't bekende goed, 't welk den Wille noodsaecklijck treckt om te willen en in ons selve te gebieden, alhoewel het dickwijls gebeurt, datse sich bedrieght, en datse een versiert en valsch goed volght, in plaets van een oprecht en volmaeckt goed.