Perseveranza. Volhardinge.
Een Ionge, die met zijne beyde handen van der aerden om hoogh getrocken zijnde, aen een Palm-tack blijft hangen.
Door de kindsheyt wort de eerste neyginge des gemoeds, ten goede, uytgedruckt, sich houdende aen den Palmboom, 't welck de Deughd bediet, die door de swaerte niet kan onderdruckt worden, gelijck elders geseyt is: Maer zy geeft sich om hoogh, als haer de swaerwichtigheyt, van boven, begint te drucken. Aldus doet de Deughd mede, diewelcke gekent wort, wanneer 't quaed haer oorsaecke geeft, om 't selve tegen te staen: En de Volhardinge selve wort verlooren, wanneer men 't goede werck nalaet: Even als de Ionge, die aengedreven zijnde, den Palmtack, daer hy aen hanght, niet magh verlaeten, ten zy hy door den val zijn leven wil verliesen. Daerom is de Volhardinge, gelijck Cicero in zijne Welsprekenskonst seyt, het tegendeel van de hartneckigheyt, wesende eene vastigheyt en geduyrige sekerheyt van onsen wille, die door de reeden bestiert wort, voor soo veele totte eerlijcke handelingen der Menschen noodigh is.