Stabilita. Vastigheyt.
Een Vrouwe in 't swart gekleet, houdende de rechte hand en de voorste Vinger om hoogh, staende op eenen vierkanten hoecksteen, leunende mette slincker op een Spiesse, die op 't beeld van Saturnus op der aerde staet.
Met swart wort zy gekleet, om dat dese verwe Vastigheyt bediet, want dese verwe kan niet veranderen, noch oock geen andere verwe aennemen, en daerom is die voor de Vastigheyt gestelt.
Datse op eenen vierkanten grondsteen staet, bediet dat de Vastigheyt een standvastigh en vast blijck is van dingen, die wy in 't eerst beproeven, en kennen dieselve in lichamen, die in stoffe bestaen, en dat van de Vastigheyt die wy daer nae maken, en die nae den Regel, van materiele dingen voortkomen. En wy sullen seggen, dat de Vastigheyt is in 't verstand, in de werckinge van 't overlegh of de reeden, en in God selve, diewelcke uyt zijn eygen mond seyt, Ick ben God en worde niet verandert.
De rechter hand en de opgesteken Vinger, wort door naevolginge van die geene gedaen, die daer mijnen maeckten, om te betoonen, dat zy vast op haer voornemen willen staen blijven.
De Spiesse is een teycken van Vastigheyt, gelijck het Riet in 't tegendeel is, van swackheyt, als elders geseyt is, of gelijck wy seggen, hy leunt op een kranck riet. De Italiaenen seggen, Chi male si appoggia presto cade, die sich qualijck leunt, valt haest.
Het beeld van Saturnus, waer op de Spiesse staet, is een teycken, datter geen waerachtige Vastigheyt kan wesen, waer de tijd is, om dat alle dingen, waer in de tijd werckt, onvermijdelijck de veranderinge zijn onderworpen. Waer over Petrarcha willende een wonderwerck van de saligheit, in de triumph van de Godheyt beschrijven, seyt, Wanneer heb ick op zijn voeten sien staen, diewelcke nimmermeer staet.
En waer de Tijd is, daer is de veranderinge soo aengehecht, datmen 't oock voor een werck van een wijs Man acht, dat hy kan van zijn oordeel en meeninge veranderen. Dies oock dieselve Poeet seyt, door het dickwijls veranderen is de Nature schoon. Nochtans seyt de Apostel, dat die geene, die in de Deughd staet gevestight, daer tegen noch de Tijd, noch de beweginge niet vermagh, hoewel hy sich wel naerstigh moet wachten, dat hy niet in eenige sonde kome te vervallen, op datmen niet segge, de Sot wort, als de Maene, verandert.
Auteursrechtelijk beschermd