De Lente. Saysoen des Iaers.
Een kindeken met Mirthe gekroont, hebbende de handen vol van verscheyden bloemen, en neffens haer eenige jonge beesjens, die daer speelen en boerten.
Iongh wortse gemaeckt, om dat de Lente de kindsheyt van 't Iaer genaemt wort, wesende alsdan het Aerdrijck, vol voorttelende vochtigheyt, waer uyt men siet wassen bladen, bloemen en vruchten op de boomen en in de kruyden.
Met een Mirtenkrans isse gekroont, om dat Horatius seght, dat het nu wel past het hoofd met Mirten en bloemen te vercieren. De Bloemen en de Dierkens die daer speelen, zijn 't geene Ovidius in 't I boeck van de Fastis singht: Omnia nunc florent &c.
Het groeyt en bloeyt nu al, 't is nu een nieuwe stand,
De swangre Wijngaert swelt en bot weer op het land,
De Boomkens spreyden uyt haer telgen, en bedecken,
Het weelderige saet, dat sich nu op komt wecken.
't Gevogelt in de locht seer lieflijck tiereliert,
't Gediert springt in de Wey, dat frisch en dertel tiert.
Het Sonnetjen verheugt, de Swalu welft haer wooning,
En bouwt haer huys van kley, gelijk een machtig koning.
Het aerdrijk wort geheegt en door den ploeg gepraemt.
En hierom wort dees tijd, een nieuwe tijd genaemt.
Oock wort de Lente by Flora, die met bloemen rontom besteecken is, afgebeeld, hebbende oock de handen vol. Waer van Ovidius in 't 2 boeck Metamorph. gewagh maeckt, 't welck van Anguillare aldus is uytgebreyt:
Ter sijden staet een jonge Maeghd,
Die dickwijls danst, of speelt, of jaeght.
Dees is 't Saysoen, in 't groen gekleet,
Met root, wit, geel gebloemt bespreet.
Van Melck en Roosen bloost haer wangh,
Haer tanden zijn als peerlen blanck.
't Korael rontom haer lippen swiert:
S' is met een bloeme-krans geciert.
En boert self om de dartelheyt,
Waer geyle Min haer in vermeyt.
Auteursrechtelijk beschermd