Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Astronomia. Sterre-konst.

Een Vrouwe in 't blaeu gekleet, geheel vol sterren, 't hoofd ten Hemel gekeert, houdende in de rechter hand een Astrolabium, en in de slincker een tafel, waer op de Hemels teyckenen geschildert staen.

Het kleed van Pavonazzo of duyster Violet, vol sterren, bediet de Nacht, waer in men lichtlijck de Sterren siet, hebbende geen weerschijn van de Sonne: en daerom komt men seer lichtlijcken tottet bewijs van het op en ondergaen, en van de maniere der Sterren.

Het aengesicht heeftse ten Hemel gekeert, wesende dit dese beeldnisse eygen, datse altijd mette gedachten opgeheven is, om de Hemelsche dingen te weeten en te verstaen. Het Astrolabium wort haer gegeven, om datmen daer door in vaste kennisse komt van de maete, wijde en afstand van alle Hemels-teyckenen.

De taefel houdse in de slincker hand, die

[p. 487]

met verscheyden Hemelsche figuren geteykent is. Wesende de Astronomie, naer 't goetduncken van Isidorus, en eenige andere, seer verscheyden van de Astrologie, overmits zy als Theorica of Spiegelster, handelt van de Werreld in 't gemeen, en van de Sphaere en Werlden in 't besonder, van de gelegentheyd, beweginge, en loop desselven, &c. van de spieglen der Planeten, Eclipsen, Polen, Assen, Circulen, &c. en duysent andere dingen die totte Hemel en Sterren behooren.