Gagliardezza. Sterckheyt, Wackerheyt, Frischeyt.
Een Man van een rijp opsicht, doch schoon, van een welgemaeckt aengesicht en wacker, wesende luchtigh gekleet en met Amarant gekroont, houdende met beyde handen een Olijftack met vruchten, en boven op dien tack Honighraeten, met eenige Byen daerom.
De Amarant is een geduyrige struyck, die buyten 't gebruyck van andere bloemen, vastigheyt, sterckheyt en onderhoudinge bediet: en door haere besondere aert, soo verdort zy nimmermeer, maer staet altijd schoon: En alsser in de Winter geen bloemen zijn, soo worden dese alleene in 't waeter gesteecken, waer doorse haere groente weder verkrijgen. Waer over de volckeren van Thessalien, wanneerse jaerlijx aen 't graf van Achilles, gelijck geschreven wort, offerhande deden, soo droegen zy den Amarant om haere hoofden, om dat wanneer d'andere bloemen gebraken, dese terstont frisch waeren. En daerom is dese bloem onsterflijck, en d'onsterflijckheyt toegewijd, gelijck mede de Olijftack en de Honighraeten zijn: passende hier op 't geene Diogenes Cinicus antwoorde aen eenige die hem vraeghden, op wat wijse men het leven konde verlengen? seyde, soo men de inwendige deelen met honigh, en d'uytwendige deelen met oly smeerde. Willende door dese duysterheyt te verstaen geven, gelijck hy gewoon was, duyster te spreecken, datmen om gesont en wacker te leven, een vrolijck gemoed van nooden hadde, en dat stadigh vol was van soete en aengenaeme overleggingen: En het lichaem aengaende, datselve most hebben noodigh onderhoud en gemak met goede oefningen, ten einde het niet wierde verteert en door den ledighgangh vervuylt, maer dat het most geholpen en aen een gehecht worden. Boven dit, seght Athanaeus, dat het gebruyck van de spijse die in Honigh ingeleyt was, den Mensche veel langer dede leven, als wel stercke spijse doet. En ten dien aensien, voert hy 't exempel in van eenige volckeren in 't eyland van Corsica, Cirnaei geheeten, diewelcke lange tijd leefden, om dat zy haer onderhielden met soete spijse van Honigh gemaeckt. En Diaphanes schrijvende van de Landbouwinge, seyt, dat spijse van Honigh gestadelijck gebruyckt, niet alleene grootelijx 't verstand vorderlijck is, maer zy onderhoud oock de sinnen frisch en wacker.