Gravita nel Huomo. Statigheyt in een Man.
Een statige Vrouwe, houdende met beyde handen eenen steen, die aen een koorde is gebonden en opgehangen.
't Kleed van de Vrouwe vertoont, dat aen een rijp Ouder de Statigheyt beter past als aen de Ionckheyt: want in haer wort meerder eere gespeurt: en zy bewaert de staetigheyt en gemaetigheyt van de zeeden, met meerder sorghvuldigheyt.
De steen vertoont, dat de Statigheyt in de zeeden, van den Mensche, geseyt wort, nae de gelijcknisse van de swaerwichtige licchaemen. En 't is dese Statigheyt die de Mensch weet te houden, in zijne handelingen, sonder sich nae de lichtvaerdigheyt, ydelheyt, sotternyen of diergelijcke, te neygen, diewelcke niet bequaem zijn om de ernsthaftigheyt van 't voorhoofd, en van 't hert te bewegen, noch van de Statigheyt af te leyden; gelijck men oock de swaerwichtige dingen niet kan door eenigh toeval van haere natuyre veranderen noch buygen, datse van haere behoorlijcke plaetse souden wijcken.
Auteursrechtelijk beschermd