Lassitudine. Somersche moedigheyt.
Een magere Vrouwe luchtjes en dun gekleet, toonende haere bloote borst, leunende mette slincker hand op eenen stock, houdende mette rechter eenen Waeyer, waer mede zy eenige wind of verkoelinge maeckt.
Door de vermoeytheyt, verstaen wy die swackheyt, die daer uytwendigh op 't licchaem valt en schaedelijck is.
Wy noement Somersche moedigheyt, om die te onderscheyden van een ander vermoeytheyt, die door de sieckte, of anders veroorsaeckt zy, maer alleene die natuyrlijck door te grooten Somerschen hette heerkomt.
Mager wort zy gemaelt, om dat de onderhoudinge des lichaems, door 't middel van de hette uytwaesemende, sich ontsluyt, en daer door wordt men noodsaecklijck mager.
Het kleed en de bloote borst, zijn oock teyckens van het saysoen des tijds, gebruyckende de Mensch daerom luchte kleederen, om de hette min te gevoelen. 't Zijn oock teyckens van de hette, die in der daed in dese vermastheyt gevonden wort.
Met het leunen op den stock, wort vertoont, datter onderstuttinge van noode is. En wie die van noode heeft, die heeft niet krachts genoegh van sich selve; 't welck het eigen is dat wy in dese beeldenisse afmaelen.
De Wayer druckt uyt, dat als men dieselve beweeght, soo wort de locht daer door verkoelt, en 't lichaem dapper verfrischt. Want men soeckt door den Wayer te ontgaen het verdriet en de moeylijckheyt van de hette.