Iustitia. Gerechtigheyt, Recht. Nae 't gevoelen van Aulus Gellius.
Een Vrouwe als een schoone Maeghd, gekroont en in 't goud gekleet, diewelcke met een eerbaere staetigheyt betoont, datse oock eerbiedinge waerdigh is. Hebbende oogen van scherp gesicht, met een gulden halsband, alwaer een oogh is ingesneden.
Plato seght dat de Iustitie of Gerechtigheyt alles siet, en datse van de oude Priesters genaemt was siendersche van alle dingen. Daerom swoer Apulejus te gelijck by 't oogh van de Sonne, en by de Gerechtigheyt, om datmen d'een sonder d'ander niet sien konde.
Op welcke dingen wy wel acht sullen nemen, hoe dat die geene, die daer zijn Dienaers van de Iustitie of Recht, behooren te wesen: want het is noodigh dat zy met een scherp gesicht doordringen totte verborgen en verholen waerheyd, en wesen als suyvere Maegdekens, vry van alle sucht en gebreck, sulx datse noch door kostlijcke giften, noch valsche vleyingen, noch andere saken, konnen werden omgekocht; maer moeten vast, rijp, statigh en suyver wesen, als het goud is, dat d'andere metallen, in dobbel gewicht en waerde, overtreft.
En daerom kan men seggen, dat de Gerechtigheyt dese geschicktheyt is, waer nae een Man, die oprecht is, door eygen verkiesinge, een wercker en uytdeelder is, soo wel van 't goede als van 't quaede, tusschen hem en andere, of tusschen vreemden en vreemden, nae de gelegentheyt of Geometrische en Arithmetische proportie of even-