Furien. Rasernien.
Dante schildert in zijne Helle voor de Furien of Rasernien Vrouwen, van een seer leelijck opsicht, in een swart kleed van bloed beswaddert, met Slangen omslingert, en de hayren van Slangen, hebbende een Cypresse tack in d'eene, en een trompet in d'ander hand, waer uyt vlam en swarte roock vlieght; zy zijn van de oude Poëten versiert, datse Vrouwen souden zijn, en daer toe geschickt, om de zielen van de misdadige in de Helle te pijnigen.
Statius schildert dieselve aldus af:
De schadu van haer boos gesicht,
Was duyster en weer schemer licht,
Met Slangen in 't verwarde hayr,
Wiens oogen uytgehoolt en naer,
Vertoonden een seer wreed gespuys,
Gantsch vreeslijck uyt een donckre kluys:
Al even als een loose kol,
De Maen' betovert uyt haer hol,
Soo datse swijmt, gelijck een roock,
Vol gramschap, schaemt en vol gespoock.
Haer kleed was vol vergif gespreyt,
En 't aengesicht, als bruyn taneyt,
Waer door zy dan de rust verstoort,
En 't Volck van dorst en honger moort:
Het kleed dat van haer schouders swaeyt,
Seer schricklijck om haer borsten draeyt,
En weekt de Suster, die den draed,
Van 's Menschen loop afscheeren gaet:
Die met Proserpina den brand,
Een fackel stoockt door 't gantsche land,
Soo dat een adder uyt dien gloet,
De locht vervult met breyn en bloet,
Waer mee dat zy een yder slaet,
't Zy waer zy keert of heene gaet.
Auteursrechtelijk beschermd