Ignoranza. Onwetentheyt.
Een Vrouwe bol van aengesicht, blind en mismaeckt, hebbende op 't hoofd een krans van Maenekoppen, gaende bloots beens, in een veld vol distelen en doorens, en dat buytensweegs, prachtigh met goud en eedelsteenen geciert, ter sijden sal in de locht een Vleermuys vliegen.
Door dese tegenwoordige beeldenisse, wort niet slechtlijck het niet weeten, afgebeeld, maer oock het gebreck van de onwetenheyt, 't welck veroorsaeckt wort, door de verachtinge van de wetenschap der dingen, die den Mensch gehouden is te leeren. Daerom wortse bloots beens gemaelt, als die tusschen distels en doorens, vrywilligh, buyten den wegh, wandert. Zy is sonder oogen gestelt, om dat de Onwetentheyt een verbaestheyt en verblindheyt van 't gemoed is, waer door de Mensch een groot gevoelen van sich selve heeft, en gelooft dat hy, in alle dingen, die geene is, die hy niet is, afwijckende in alle swaricheeden, waerin hem de onwetende in dit leven bevint, van het recht gevoelen der deugd af, en dat door 't quade begrip van 't verstand.
Daer wort een Vleermuys by gestelt, gelijck Pierius seyt, om dat de Wijsheyt by het Licht, en de Vleermuys by de Duysternisse wort geleken, waerin de Vleermuys gestadigh verkeert.
Lelijck van aengesicht isse gemaelt, want soo veel als de schoonheyt der Wijsheyt in de Mensche, uytblinckt, soo veel te slordiger, lelijcker en onaengenaemer schijnt de Onwetentheyt.
Het kostelijcke kleed is de standaert van de Onwetentheyt, om dat de Onwetende sich seer, in 't schoon opproncken, benaerstigen, mogelijck daerom, om datmen onder dat schoone kleed, de vuyle reuck van de Onwetentheyt der ziele, alderbest kan begraven.
De krans van Manekoppen, bediet de ellendige slaep van 't onwetende gemoed.