Nimphen van de Locht.
Een kindeken met uytgespreyde vleugels, op de maniere als een halve circkel, zijnde van verscheyden ordonnantie of schickinge, te weten van purper, blaeu, root, groen, &c. wiens kuyf over het voorhoofd geswaeyt is, de borst sal als een Nevel wesen, en van kleyne druppelen waeters, die langhs het lijf neder vallen, tusschen beyden deur, sal men veele vermenghde verwen van 't kleed sien; en van de knye af nae beneden, isse met een Wolcke en duystere lucht bedeckt, houdende een blauwe Lely in de hand.
De Iris is de boge, die men gemeenlijck de Regenboge noemt.
Een gevleugelt jongh kindeken isse gemaeckt, om datse van Phornuto en van de Poëten snel, en een bodinne van de Goden genoemt wort, doch insonderheyt van Iuno, wiens Nimph zy geseyt wort te wesen. Waer over Virgilius verhaelt dat Iuno, Iris totte Troyaensche scheepsvloote, als Gesantinne, hadde afgesonden. Wy souden oock mogen seggen datse een bodinne is van de aenstaende reegen of van schoon weder. De verscheydenheyt van de verwen aen de vlechten en vleugels, vertoonen de verwen, diemen in de Regenboge siet.
De hoofdhayren mette Nevel en mette kleyne waeterdruppelkens afgebeeld, bedieden de stof-regen, sonder welcke zy geen boogh en kost maecken. Men siet haer van de knyen nae beneden niet, om dat de Regenboogh geen volkomen rond is.
De blauwe Lely die zy in de hand houd, past haer, om de verscheydenheyt van de verwen die de Regenbooge heeft, waer door zy oock Iris wordt genaemt. Virgilius seyt:
Met veelderleye verw, Thaumantis kind verschijnt,
En 't vlieghter door de locht, aleer het weer verdwijnt.