Februarius. 12.
Een gevleugelt Ionghman in aschgrauw gekleet, houdende met groote bevalligheyt het teycken Pisces of de Visschen.
Numa Pompilius noemde dese Maend Februarius van Febris, dat is van de koortse, diewelcke in dese tijd lichtlijck wort veroorsaeckt. Ofte van het Latijnsche woordt Februus: 't welck bediede een offerhande over de dooden; Want in dese Maend hielden de Romeynen de gedachtnisse der zielen, en zy meenden dat dieselve gesuyvert wierden, door de vieringe van de uytvaert der dooden.
Aschgrauw wort zy gekleet, om dat dese Maend seer regenachtigh is, en meerendeels met Wolcken bedeckt, 't welck door dese verwe wort uytgedruckt.
Hy draeght het teycken Pisces of Visschen, want de Sonne wandelende door dit teycken, soo wort dese Maend daer door afgebeeld, en gelijck de Visch een Waterdier is, alsoo is dese tijd, door 't veel regenen seer nat en vochtigh, of om dat de Waeteren ontdoyt zijn, en het nu tijt is om te visschen.
* * *
Dese Maend is als boven, Februarius genaemt, van Februare uytvaegen of suyveren, en Februus was de offerhande, waer mede zy het Lijck-offer, over de zielen van hunne afgestorvene vrienden, vierden: jae zy liepen met ontsteecken fackels en waslichten door de stad, om die van nieuws in te wijden, en van alle misdaeden te suyveren, ten eynde de zielen meerder ruste en grooter vermaek mochten genieten. Andere verhaelen, hoe zy oock sochten naer Proserpina, de dochter van Ceres, die haer door Pluto was ontstolen, of zy die elders wisten op te soecken. Zy schooten oock in dese Maend, de Herten, die zy Dianae met seer groot gejuygh en Godsdienst opofferden. En 't schijnt oock dat de Hooghduytsche hier op hebben gesien, wanneer zy dese Maend Hornungh hebben genaemt, om dat de Herten daer in haere hoornen, of soo de Iaegers spreecken, haere stangen, afwerpen. Dese Maend is een dagh verkort en een schrickelmaend gemaeckt, die om 't vierde Iaer 29 daegen heeft. En dese dagh wierde den Maend van Augustus toegevoeght, die te vooren Sextilis was genaemt.