Corpo Humano. 't Lichaem des Menschen.
't Valt dickwijls voor, om 't Menschlijck lichaem, en de ziele in 't besonder op 't toonneel te vertonen. Wy hebben dese beeltnisse in 't een en 't ander alreede aengewesen, gelijck op zijne plaetse te sien is. Maer dit dient eerst gewaerschouwt, dat wy door 't Menschlijck lichaem niet verstaen, het licchaem, dat in der daed, van de ziele afgescheyden is, andersins soudemen een doode romp schilderen: Maer verstaen de ziele met het lichaem te saemen, die den geheelen Mensch maecken, en die door sekere Poëtische beteycknisse en door de gedachten en inbeeldingen genomen worden, als of yder door sich self bestonde.
Wy vertoonen dan een Man, die mette bloeme Ligustrum of keelkruyd gekroont is, zijnde prachtigh gekleedt, met een linnen Lantaerne in der hand, van die slagh diemen hoogh en leegh treckt, sonder licht, met dit opschrift, à lumine vita, dat is, van 't licht komt het leven.
Met Ligustrum is hy gekroont, om dat dappere Mannen 't leven der Menschen daer by hebben vergeleken, en dat ten aensien van de broosheyt en swackheyt des Lichaems, mette vergelijckinge van de bloemen, waer van ick niet weet, datter iet vluchtigers is. Waer van de 103 Psalm seyt, de Mensch is maer stof en hoy, en zijn leven is als een bloeme des velds: en in den 90 Psalm seyt hy, dat het leven is als gras dat vroegh bloeyt, in 't korte verwelckt, en 's avonts wort afgehouwen en verdort. En Iob seyt, hy gaet uyt als een bloeme en verdort.
Het lichte en sachte kleed, bediet, 't geene 't lichaem eygen is, dat het beminne en omhelse de Wellusten en 't vermaeck van de sinnen, gelijckt in 't tegendeel, eygen is een schrick te hebben van verdriet, moeyte en ongemack.
De Lantaerne als geseyt is, bediet, dat het Lichaem geen werckinge heeft sonder de ziele, gelijck de Lantaerne haer plicht sonder het licht niet uytvoert, gelijck de spreuk wel verklaert.