Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants
(1971)–Dirck Pietersz. Pers– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 285]
| |
armen, als ofse iemant wilde omhelsen, houdende in de rechter hand een Scepter, waer dat boven op een Sonne staet. Hebbende in haere schoot een opgeslagen boeck; en men siet, uyt den klaeren hemel, groote menichte van dauw druppelen neder vallen. 't Bedaeghd ouder vertoont, dat de leeringe lange tijd behoeft eer zy kan gevatt worden. 't Purper rootbediet deftigheyt, 't welcke een cieraet is van de leeringe. 't Opene boeck en de opgeslagen Armen drucken uyt dat de leeringe, uyt haer selve, seer mild is. De Scepter mette Son, daer boven, is een kenteycken van heerschappie, die de leeringe heeft over de verschrickinge van den Nacht der onwetenheyt. Het nederdaelen der dauws druppelen uyten hemel, vertoont door 't aensien der Egyptenaeren, gelijck Orus Apollo verhaelt, de Leeringe, want gelijck de dauw de jonge planten murw maeckt en de oude hart, also maeckt oock de leeringe, de buyghsaeme verstanden, doch met haer eygen wille, van haer selve vast en rijck, maer die uyter natuyre plomperts zijn, laetse verloren gaen. |
|