Koets van Aurora of Morgenlicht.
Een Maeghdeken van soodanige schoonheyt, als de Poëten sich benaerstigen om dieselve uyt te drucken: opgesmuckt zijnde met Roosen, goud, purper, en met den dauw, of peerlen, 't welck is soo veel de Verwe en de carnagione of uyterlijcke vleesachtigheyt belanght.
Soo veele 't kleed aengaet, is dit te bedencken om dat gelijck dit kleed uyt dryerley dingen bestaet, soo heeft het oock drie onderscheydene verwen, gelijck oock drie naemen, te weeten wit, root en geel, en van dese Verwen maecktmen haer kleed, totten gordel toe; en wit, licht en als doorschijnende van her gordel af, totte knyen toe, met een opperkleed van scharlaecken of purper, met seekere hacksels en sneeden, als naebootsende den weerstuyt of het doorbreecken van de wolcken. Wanneer Aurora root is, soo sal 't kleed van de knyen af totte voeten toe als goud wesen, om te vertoonen, dat wanneer zy geel is, dat dan tot waerschouwinge het kleed dient gesleten, beginnende van de sijde af, om de naeckte beenen te vertoonen: En sal het kleed, als mede het opperkleed, van den wind werden opgeheven, maeckende eenige swiersels en ployen.
De armen moeten naeckt zijn en van roosachtige verwe, stroyende met d'eene hand verscheyden bloemen, want in haer komste, openen sich alle dingen, die door den nacht waeren toegesloten.
Zy heeft Vleugels van verscheyden verwen aen haere schouders, bewijsende daer mede de snellicheyd van haeren loop, want van de Sonne straelen deurboort wesende, soo verdwijntse terstont.
Op 't hoofd heeftse een Roosekrans, en in de slincker hand een ontsteken fackel, die 't morgen licht betekent, 't welck men siet, al eer de Sonne op komt, en als de hemel wit wort. Of zy sent een Cupido of Liefdeken 't welck een fackel draeght, voor uyt, en een ander daer nae, die met een ander fackel Titan opweckt.
Zy sit in een gulden stoel, op een koets, die van 't Paerd Pegasus wort voortgetrocken, om dat Aurora een vriendinne is van de Poëten, en van alle konst beminders: ofte van twee Paerden, waer van 't eene witt en blinckende is, en 't ander blickrig root. Het witte, gelijck Boccatius verhaelt, bediet, wanneer 't morgen root voortkomt, datter dan van den hemel soodanigen klaricheyd verschijnt, die Aurora genaemt wort, en het roode