Speranza. Hope, van d'Oude afgemaelt.
Een jongh vrolijck Maeghdeken met een lang doorschijnend kleet, sonder gordel, houdende in de twee vingers van de hand een klaver van drie blaeders, lichtende met d'ander hand haer kleed op, schijnende als ofse op de tippen van de toonen gingh.
De Hope wort Iongh gemaelt, om datse begint als de kinderkens, want alsoo men de Hope van haer heeft, datse goed sullen worden, alsoo oock in 't geene de Mensche hoopt, soo kan hy sich noch niet volkomelijck verblijden.
Vrolijck wortse vertoont, om dat al het gevolgh dat de Mensche hoopt hem vrolijckheyt aenbrenght. Oock vertoont het langh en doorschijnend kleet, dat alle Hope langh is, en men siet sijn begeerte of verlangen door 't kleed heen.
Met een kleed sonder gordel wortse vertoont, om dat de Hope de waerheydt niet bind noch grijpt, maer vat alleene dat geene, wat hem hier en daer uyt de locht mocht aen waeyen.
Het trifolium of klaver drie-blad met dryen, is het eerste dat van alle gesayde kruyden voortkomt; En dit is 't, dat genaemt wort, het groen van de Hope.
Zy gaet op de tippen van de voeten, om dat de Hope niet vast staet, en zy voegt sich nimmermeer ten zy by geval, en altijt dunkt ons 't geene, waer nae wy hopen, veel grooter, als 't geene wy hebben en besitten.
Auteursrechtelijk beschermd