Daerom wort zy oock met allerleye slagh van kranskens, in 't opgelichte kleet, afgemaelt, die haere welrieckende hoedaenigheyt, die zy voortbrenght, vertoonen: alhoewelse in der waerheyt veeltijts aen veelen wort belet, soo door de schade van haer eygen middelen, als door seecker gevaer van eere, en door het gestadigh quaed vermoeden van datmen de gunste heeft verlooren, als mede om dat de tijd is verloopen, 't welck alles door de bloote knye bediet wordt, zijnde naest by de plaets daer men de schaemte vertoont, als mede door de boeyen, die haer breydlen en verhinderen. Waer over Alciatus aldus seyt:
Het ydel Hof temt haer gesind,
Die zy in gulde kluysters bind.
De bloemen die op de dorre, onvruchtbaere en steenachtige aerde gestroyt zijn, vertoonen alleen de schoone schijn van den Hoveling, diewelcke konstiger en gemaeckter is, om sijnen Heere wel te believen, alsse uyter natueren is, om sich selve te voldoen.
Het hulsel meesterlijck op 't hoofd gemaeckt, is een teycken van saertigheyt en hoflijckheyt, en een bewijs van hooge en eedele gedachten.
Het weerschijne kleed vertoont, dat het Hof oock soo veranderlijck is, gevende en wegh nemende in korter tijd, nae haer welgevallen, de goedgunstigheyt van den Prince, en te gelijck mede alle sijne middelen, eere en Staet.
Zy hout met d'eene hand de Angelroede aen een groene syde draed gebonden, om te vertoonen, dat het Hof den Menschen, door de hope, vanght, gelijck de Angelroede den Visch doet.
De loode schoenen betoonen, datmen in den dienst moet statigh zijn, en niet licht beweeght worden, door den wind van woorden, of door t'saemenrottingen van anderen, om niet te vervallen in haet, gramschap, treurigheyt en nijdigheyt, nae den wensch of genegentheyt van andere luyden.
Zy wort neffens het beeld van Mercurius gestelt, dat van de Oude voor een beeld van de Welspreeckentheyt was gehouden, diewelcke men siet, dat een gestadige medegesellinne van den Hovelingh is.
Zy is van veele persoonen op verscheyden manieren geschildert, nae de veranderingen der Fortuyne, diemen aen haer kan kennen en mercken. Onder andere heeft de Heer Cesar Caparale van Perugio, een Man van een treflijck verstand, geleertheyt en ernsthaftigheyt, haer afgemaelt, gelijckmen uyte volgende Dichten eenighsins kan sien:
Het Hof vvort als een Vrou gebeelt,
Die 't voorhooft rieckend' opgestreelt,
Met een verschrompelt aengesicht,
Seer teeder, 't groene kleed verlicht.
Die naebootst Herclis Leeuvven dracht,
Doch haer bedeckt een Eesels vacht:
De keeten, die haer hals omringht,
Is hart, die haer tot traegheyt dvvinght.
Van glas en beessems heefts' een kroon,
En sit met d'eene voet op 't stroom,
En in 't bordeel, by 't licht gespuys,
Maer d'ander rent nae 't bedel-huys:
Een penninck daer de Hoop op staet,
Die is haer troost en toeverlaet,
Zy vvacht vast op het gladde ys:
De tijd vvort oud, beloften grijs.
En of zy suyr of vrolijck siet,
Zy hoopt vvat groots, maer vordert niet.
Den Vleyaert siet zy van ter sy,
Die solt en vverpt haer in de ly,
En blaest haer op gelijck een ton,
En speelter mee als een Ballon.
De Musen brenght hy voor den dagh,
VVaer door 't hert vvat verlichten magh,
De Deughd eylaes! die leyt verdruckt,
En is door d'armoe vvegh geruckt,
Dies slaet zy alles in de vvind,
En draeght een last die haer verslint.
En 't Avontuyr, dat nimmer staet,
Dat is een snoode toeverlaet.
Zy heeft een gulde angelroe,
Met harde en kostle spijs daer toe:
Doch heel onstrecklijck en verduft,
Is 't brood verschimmelt en vermuft.
Anton. Cataldus beschrijft het Hof aldus:
EEn wanckelbaere Staet, en een te snel geluck;
Een ongewisse winst, en een gewisse druck;
Een leven vol gevaers, een arbeyd vol van strijd,
Daerm' om den dienst van 't lijf, wort eer en leven quijt.
Een kercker van 't gemoed, een strick die ons beknelt,
En daer men vryheyt veylt, om een onseker gelt,
En daer men straf verwacht in plaets van eerlijck loon,
Dits, dat men in het Hof stelt in 't gemeen ten toon.
Hier heeft Pluymstrijckery, haer herbergh ingebracht,
Bedrog dat heerscht by daeg, en Deugde schuylt by nacht.
Daer heeft de Nijd een nest, Eergierigheyt haer stoel,
Daer loertmen op bedrogh op laegen en gewoel.