Pieta. Godvruchtigheyt.
Een Vrouwe die mette slincker hand een Oyevaer hout, hebbende de rechter hand boven een Autaer met een bloedigh swaerd, ter syden staet een Oliphant en een kindeken.
Godvruchtigheyt is de Liefde tot God, tot het Vaederland, totte Kinderen, Vaeder en Moeder: en daerom wort zy met het Ionghsken geschildert.
De Oyevaer bediet het beeld van de Godvruchtigheyt tegens Vaeder en Moeder, gelijck elders geseyt is. Dat zy het bloote swaerd, boven het Autaer hout, betoont de Godvruchtigheydt diemen behoort te gebruycken tot voorstand van de Religie, alle gevaer te rugge stellende.
Plutarchus verhaelt van den Oliphant: dat seekere Iongens te Romen aen de snuyt van eenen Oliphant stonden, om dienselven te tergen, en hy toornigh wordende, neemt eenen uyt den hoop, als of hy hem wilde in de locht werpen. De Iongens siende haeren meede-maet in desen nood, krijten en bidden den Oliphant om genaede, die met een sonderlinge Godvruchtigheyt, hem soetjens wederom op der aerde stelt, sonder hem eenigh leet aen te doen, hem genoegende dat hy de stoutigheyt van dese bengels hadde getuchtight, en dat alleen door de vreese.