De Ergernisse wort oud geschildert, om dat de Ergernissen, die by de Oude begaen worden, van meerder opmerckinge zijn, als die van jonge luyden gedaen worden, gelijck Petrarcha seyt: 't Is niet soo schandigh, wanneer een jonge sondight, als een oude.
Dat hy den mond open hout, bediet, datmen niet alleen met wercken, maer oock met woorden, die buyten de paelen der eerbaerheyt gesproken zijn, groote Ergernisse geeft, want zy doen daer door andere tot quade wercken vervallen, tot schaede en ondergangh der selven, gelijck D. Thomas mede verhaelt.
De gekrulde hoofdhayren, de witte baerd konstlijck gestreelt, 't schoone kleed en de bovengenoemde instrumenten, vertoonen, dat het een groote Ergernisse in een oud Man is, swaere saecken te laeten verlooren gaen, en sich totte dertelheyt, gastmaelen, speelen, troeven en andere dertelheden te begeven. Waer over Cornel. Gallus seyt:
't Is schandigh dat een oud Man praelt,
En door 't snoo leven schand behaelt,
Door spotten, brassen, vuyl gesanck,
Dees vreughd ellendigh valt en kranck.
Seneca seyt oock in sijn Hippolitus:
De Ionghlingh staet de vreughd best an,
Maer staetigheyt past d'oude Man.
Dat hy 't troefspel hout, dat het een yder sien kan, is een klaer teycken van Ergernisse, en besonder in d'Oude, om dat hy alleene het spel niet verlaet, maer geeft daer boven den Iongelingen stoffe, om sijn quade voordaed nae te volgen.