Calamita, o Miseria. Ellende.
Een treurige naeckte Vrouwe, sittende op een deel gebroken riet, midden in een rietachtige plaetse.
Treurigh wortse gemaelt, om dat de Ellendigheydt den Mensche treurigh maeckt, en alhoewel de fortuyn haer somtijts gunstigh en goedertieren vertoont, niet te min, soo verheugen zy sich nimmermeer te rechte, gelijck Seneca in Thyeste seyt:
Dees mangel heeft d'ellende Man,
Schoon of Fortuyn hem lachten an,
Soo walght hy doch van groot verdriet.
Wanneer hy iemand lacchen siet.
Zy sit, om te vertoonen, dat al haer hope ter aerden leyt, en zy selven mede, want Augustinus seyt, de Ellendigheyt is een Overvloet van quellingen.
De gebroken rieten, zijn altijd by de Oude voor de Ellendigheyt genomen, waer uyt de Romeynen oock den naem Calamitas genomen hebben, heetende Calami, Cannae, dat is de ellende, rieten.