Furto. Dieverye.
Een bleeck Ionghman, gekleet met een Wolfs vel, mette armen en beenen naeckt, en mette voeten gevleugelt, en dat in de middernacht, houdende in de slincker hand een beursse, en in de rechter een Mes met een haeck of breeck-yser, en een dieve slonse: hy sal haese-ooren hebben, en sijn wesen sal seer nau toeluystrende en opmerckende zijn.
Iongh is de Dief gemaeckt, om de onbedachtheyt en onvoorsichtigheyt, die den jonge luyden meest eygen is, uyt te drucken, doch allermeest der geener die sich totte Gauw-dieverye begeven, daer zy nochtans daegelijx; de ongeluckige uytkomsten van haere Broerkens, die op de Gauw-dieverye uytgaen, sien, en die sich niet beteren, ten zy die op 't laeste in den bast, of door een kenpen venster komen te sien.
De bleeckheyt van 't gesicht en de ooren van den Haes, betoonen het geduerigh vermoeden en de gestaedige vreese, waer in de Dief leeft, vreesende altijd ontdeckt te zijn, en daerom vliet en haet hy het licht, wesende een vriend van de nacht, die een gunstige medegesellinne van haere oneerlijcke wercken is.
Met een Wolfs vel is hy gekleet, want de Wolf leeft alleen van anderer luyden goederen, en van den roof, gelijck de Dief, diewelcke door sijn lichthoofdigheyt en met dieselve gedachten gelooft, dat hy tot sijn voornemen sal geraecken.
Het dieveslonsjen, breeckyser, en het beurse snyers Mes, hebben geene uytlegginge van noode.
De bloote armen en knyen bedieden de gauwigheyt, en de vleugels aen de voeten, de snelligheyt, die de Dief met groote naerstigheyt ter hand neemt, uyt vreese van de verdiende straffe.