Gratie. Danck-Godinnekens.
Andere verscheyden beeldenissen worden van veele Schrijvers vertoont: maer anders sal ick niet seggen, dan dat daer van by Giraldus en Catarrus wijtloopiger is gehandelt. Maer ick segge wel, datmen in veele plaetsen te Romen oock vind in marmor gehouwen, drie vrolijcke, jonge, naeckte Maeghdekens, diewelcke malkanderen omarmden, d'eene hadde het hooft aen de slincker syde gekeert, d'ander twee aen de rechter syde, en sagen nae ons toe. Dese twee beteyckenden, dat die geene, diewelcke eenige weldaed of gunste ontfangen hadde, behoorde dat selve dobbel te vergelden, en 't selve altijd te gedencken. De eene alleen bediede, dat die geene, diewelcke de weldaed dede, 't selve strax behoorde te vergeeten, en sijne weldaet uyt sijne sinnen te stellen. Daerom seyt de Griexsche Reedenaer, Ick houde voorwaer, dat wie weldaed heeft ontfangen, 't selve altijd behoort te gedencken, maer die dieselve doet, behoort die terstont te vergeeten. De Latijnsche Reedenaer Cicero seyt oock: 't is een lelijcke saecke, en een verdrietige slagh van Menschen, die de bewesene weldaed, den anderen altijd verwijten.
Maeghdekens zijnse en naeckt, want de gunste behoort altijd oprecht, sonder valsheyt of bedrogh te zijn, en sonder hope van vergeldinge. Zy omarmen malkanderen, en zijn vast in een gekoppelt, om dat d'eene weldaed d'ander baert, en om dat de vrienden altijd behooren voort te vaeren, malkanderen danckbaerheyt en gunste te bewysen: en daerom vergeleeck Chrisippus die geene, die daer weldaed deeden en weder ontfingen, by den kaetsers of bal-speelders, diewelcke nu en dan malkanderen den bal toesloegen.
Iongh zijnse, om dat de Danckbaerheyt