Corografia. Plaets of Landbeschrijvinge.
Een jonge vrouwe gekleet in weerschijn, doch dat het kleet slecht en kort zy. Mette rechter hand salse houden een Monicometer of Gnomon, dat is een vierkant Landmeeters instrument, en op de aerde van dieselve syde, sal staen een globe, die een kleyn deel geteeckent is. In de slincker hand salse een passer, met een rye en een terminus of merckpael van dieselve syde op der aerde, houden.
Chorographia heeft haer naeme van Choros, 't welck in Griex een plaetse bediet, en grapho ick schrijve, waer over dit woord soo veele bediet als beschrijvinge van een plaetse, Stadt of besonder Landschap, doch niet al te groot, wesende dit woord, 't selve, dat Ptolomaeus Topographia noemt: 't welck eygentlijck een besondere plaetse afteyckent.
Iongh wort zy geschildert, om dat zy in 't nemen van de grenssen en paelen, soo van Princen als anderen, den stant verandert, soo in kleyn als groot besteck, herstellende de Heerschappyen en Landen van een ygelijck.
Zy wort in weerschijn gekleet, want zy neemt de gelegentheyt der Landen op verscheyden wyse. Dat het kleed slecht en kort is, geschiet om te vertoonen, dat als men den grond en de maete neemt van de Heerlijckheden, datmen veel eerder en korter, de kleyne deelen als de groote, kan meeten.
Zy hout den Gnomon in de rechter hand, om datmen daer mede seer bequaem kan meeten alle grenssen en nabuyrschappen van yders heerlijckheyt, gelijck mede de langhte en de breede.
Datse mette slincker hand het Compas en de Rye hout, betoont, dat als men door dese instrumenten uytwerckt, watmen door den Gnomon heeft gevat, so setmen de merckpaelen, 'twelck het gebruyck is om yder sijn naegebuyrschap te onderkennen, en yder 't zyne af te scheyden.