Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Fraude. Bedrogh.

Dante maelt haer in sijne helle af, datse een aensicht van een vroom mensch

[p. 30]

gelijckt, en de rest van 't lichaem is als een slange, met veele vlacken en verwen, zijnde haere steert gekrult als een scorpioen die zy uyt de vloet Cocito, de helle of het vuyle waeter gekregen heeft, alsoo afgeschildert zijnde, wortse Gerion geheeten. Door 't deftigh aensicht wordt verstaen dat de bedriegers meerendeels met een uytwendigh aengenaem wesen, lieflijcke woorden, zedige kleedinge, statige gangh en andere behaeghlijcke dingen, den menschen verleyden, gaende altijt swanger van loosheyt en andere smette van schelmerye, bedeckt met doodlijcke en venijnige steken. En worden daerom geseyt Gerion te gelijcken, om dat hy regeerende ontrent het eyland Baleari, met een lieflijck gesicht, met vriendlijcke woorden en alle vriendschap, voor een gebruyck hadde de vrienden en voorbygangers, onder schijn van dese beleeftheyt, wanneer zy sliepen, om hals te brengen, gelijck sulx de oude en nieuwe schrijvers verhaelen, insonderheyt Bocatius. Ariosto schildertse aldus af:

Bedrogh die schijnt een soete maeght,
Die deftigh braeve ciersels draeght.
Van oogen schoon, van zeden fier,
Van tael beleeft en goedertier:
Iae schijnt een Engel Gabriël,
Maer onder schuylt een morsigh vel,
Dat zy deckt met haer lange kleet,
En heeft een vinnigh mes gereet.