Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: Arme Mensch, &c. Bronckhorst.
HOe aendachtigh, kan ons Geloof sich rusten,
In ons gemoed:
't Is waerachtigh, want 't heeft geen ander lusten,
Als 't hooghste goed:
Het is alleen, op desen grond gevest:
Sulcks dat ons sinnen, en 't hert van binnen,
Dit moet beminnen,
| |
[pagina 154]
| |
Als d'oorsprongh aller deughd, de deughd, de deughd,
Schept in haer de grootste vreughd.
2. Lauwerbladen, daer wort sy mee omwonden,
Als die verwint:
Die ons quaden, en onse snoode sonden,
En dood verslint.
Het is een lamp, die 't duyster hert verlicht,
En doet verdwijnen, het anghstigh quijnen,
En bange pijnen,
Ja ooght alleen op Christ, op Christ, op Christ,
Die daer breeckt des Vyands list.
3. 't Wort verkregen, uyt kracht des Geests van boven,
En door 't gehoor:
Wel te deegen, staet ons dat toe te loven,
Om volgen 't spoor:
Van Christi Wet, die ons het pad wijst aen,
Waer op wy treden, met suyvre leden,
Om door gebeden,
Sijn kruys te grijpen aen, en gaen, en gaen,
Stadigh op sijn heyl'ge baen.
4. 't Is 't vertrouwen, van seeckre en ware saecken,
Die 't oogh niet siet,
Daer w' op bouwen, en daer w' ons in vermaecken,
In ons verdriet.
Daer Abraham op ooghd' in sijnen strijd:
Die in sijn leven, door liefd' verheven,
En hoop gedreven,
Na 't eeuwigh omme sagh, en sagh, en sagh,
Door 't Geloof dien blijden dagh.
‘5. 't Swack Geloove, dat teer en glimmend vonckjen,
‘En 't kreukigh riet:
‘Wilt niet dooven, maer met u lieve lonckjen,
‘Heer! daer op siet.
‘Laet dit niet dood, maer levend zijn in daed,
‘Op dat ons poogen, voor uwe oogen,
‘Sich mach vertogen,
‘Als op een heyligh beeld, een beeld, een beeld,
‘Datter is uyt God geteelt.
De Musijck siet in Lust tot VVijsheyt, Arme Menschen F. 213. |
|