Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: Bedroefde Herder siet.
DEr Kercken Christi geur,
In vreughd en in getreur,
Blonck heel Iudea deur,
Vol wonderheden,
Soo datse stelden in,
Vyt in-nigheyt en min,
Besorgers voor 't gesin,
Der arme leden,
Daer Stephaen wierde toe verkooren,
Dies swol de Pharizee vol tooren.
2. Om dat hy was vol Geest,
Die Godt den Heere vreest,
Was 't Joodsche volck bedeest,
Vol bitterheden:
En seyden, dat hy Godt,
En al der Vadren rot,
En Mosen had bespot,
Vol laster reden.
Sy sleepten hem door valsche tuygen,
Om 't rechte recht, soo krom te buygen.
| |
[pagina 144]
| |
3. 't Is by ons self verstaen, Ga naar margenoot*
Dat hy elck derf voorslaen,
Dat dees plaets sal vergaen,
En Moysis Wetten.
En dat sou Iesus doen.
Dit seyt hy stout en koen,
Wie sal dan quaed vermoen,
Dat wy 't beletten?
Op Stephans wesen sloegh elck d'oogen,
Dat sich eens Engels quam vertoogen.
4. Na 't pleyt was aen-gehoort,
En 't volck scheen gantsch gestoort,
Verhaeld' hy hun Godts woort,
En al sijn wercken:
En hoe het Joodsch geslachte,
Door trotsigheyt en pracht,
Godts Wetten had veracht
Noch willen mercken,
Op Godts beloft, hun toe-gesonden,
Die door hun trouwloos was geschonden.
5. Ghy hebt, sey hy, geplaeght,
't Welck Godt moet zijn geklaeght,
Godts dienaer self verjaeght,
Gelijck u Vaders:
Gods geest steets wederstaen,
Na in-gebeelde waen,
Gepast noch op vermaen,
Noch heylge bladers.
Die u van Christi komst quam melden,
Hebt ghy gedood, gehoont, met schelden.
6. Hoe welt een boos gemoed?
Hoe roert de Nijd het bloed?
Dies raesden sy verwoet,
In sijne reden:
Sy knersten, gantsch verstoort,
En wilden met hem voort,
En elck wild' hem aen boord:
Maer hy vol vreden
En geest, sagh Iesum staen verheven,
Aen Godes rechter-hand daer neven.
7. Sy volghden 't wilde spoor,
| |
[pagina 145]
| |
En stopten 't nijdigh oor,
Ja gunden geen gehoor,
Dien uytverkooren:
Maer vielen tot hem in
Als een vergifte Spin,
Met een verdulde sin,
En heete tooren:
Daer hageld' het een buy van steenen,
Dat self het steenen hert most weenen.
8. Hy riep 'k ben onbevreest,
Heer! my genadigh weest!
O Iesu neemt mijn geest:
Dies knield' hy neder:
Vergelt niet dit geslacht:
Dat dus u woord veracht,
Noch 't quaed alhier volbracht,
Bekeertse weder.
En hier lagh 't lijf, de ziel vol leven,
Heeft God in sijnen troon verheven.
‘9. Tyran, ghy dood het lijf,
‘Vol wrevel en gekijf:
‘Doch dat 's een slecht bedrijf,
‘Voor Godes leeden:
‘Maer d'eedle ziel' is vry,
‘Voor uwe tyranny:
‘Want Godt die staetse by.
‘Dus toomt u zeeden,
‘En luystert vry na Gods geboden,
‘Die lijf en ziel te saem kan dooden.
|
|