Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

De troostlijcke Hemelvaert onses Heeren Jesu Christi, Actor. 1.

Stemme: 68. Psalm. Staet op Heer.
Of, Het zijn doch Saligh alle die.

SIet Christus onse Vorst en Heldt,
Die Leeuw uyt Iuda, van geweld!
Waer voor de dood most swichten,
Wanneer s'hem in haer kaecken sloot:
Maer hy verbrack de Hel en Dood,
Door 't wencken van sijn lichten.
Waer is dijn prickel en dijn zeegh',
Als Christus d'overwinningh kreegh?
Ghy Hel en Doodt most vreesen:
V grendels heeft hy af-geruckt,
De Hel en Dood te onderdruckt.
Dus Mensch wilt vrolijck wesen.

2. V tranene heeft hy af-gevaeght,

Van die noch in u sonden laeght:
En is u weer verscheenen:

[p. 139]

 

Heeft veertigh dagen u geleert,

 

Met u gegeten en verkeert,

 

Getoont sijn vleesch en beenen.

 

Om soo het ongeloovigh hert,

 

Dat noch in ongeloof verwart,

 

De waerheyt aen te toogen:

 

En dat hy waerlijck was die geen,

 

Die dood was, en nu weer verscheen,

 

Voor aller Menschen oogen.

 

3. Hy leerd' haer Godes trouw verbont,

 

En hoe hy, door beloft, gegrond,

 

Sou 't Koninghrijck aenvangen:

 

Dat hy hun zijnde nu bedeest,

 

Toe-senden sou sijn' Heylgen Geest

 

In overvloet t'erlangen.

 

En dat sy souden tuygen zijn,

 

Sijn woord in daed en niet in schijn,

 

De Werreld uyt te spreyden:

 

En souden van Iudea aen,

 

Des Werrelds kreyts rontomme gaen,

 

En sijne leer verbreyden.

 

4. Als hy dit alles had verhaelt,

 

Een wolcke uyt den Hemel daelt,

 

Die hem heeft op-genomen:

 

En voor hun oogen wech gevoert.

 

Hier stonden sy als gantsch beroert,

 

Vol achterdocht en schromen.

 

Terwijl sy staerden Christum nae,

 

Soo stonden twee in wit gewaed,

 

Aen hare zijd', en seyden,

 

Die Christus, die ten Hemel vaert,

 

Dien suldy namaels sien verklaert,

 

Gelijck hy van u scheyde.

 

‘5. O Heer! die nu ten Hemel vaert,

 

‘Wilt onse lichaem, gantsch beswaert,

 

‘Met u ten Hemel voeren:

 

‘Op dat wy door oprechte boet,

 

‘Deelachtigh zijnd' u eeuwigh goed,

 

‘Geen quaed ons mach beroeren.

 

‘Wilt Heer! ons vleesch in vrolijckheyt,

 

‘Omkleeden met d'onsterflijckheyt,

[p. 140]

 

‘Dat wy met u verrysen,

 

‘En ons verklaren met die vreughd,

 

‘Der Englen, dat wy met geneughd,

 

‘V eeuwigh mogen prysen.

Soeckt het Paesch- en Pincxter-feest in Lust tot VVijsheydt. Fol. 39. en 40.