Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: 118. Psal. Dancket den Heer.
GEluckigh wie dat op sijn' wegen,
Verkrijght soo goeden Wandels-man:
Waer mee men nimmer is verlegen,
En die de waerheyt leeren kan:
Gelijck sy die na Emaus gingen,
Van Christo spraken en sijn Wet,
| |
[pagina 137]
| |
En ander Goddelijcke dingen,
Daer hy hem tusschen beyden set.
2. VVat spreeckt ghy doch al wonderheden? Ga naar margenoot+
Sy seyden zydy vreemdelingh,
Weet ghy niet wat geschiet is heden,
Van Iesu? 't is soo vreemden dingh:
Die krachtigh was in woord en wercken,
Voor Godt en voor een yder Mensch:
Hoe d'Opper-Priesters en haer' stercke,
Hem dooden, na haer wil en wensch.
3. Wy hoopten dat hy was die gene,
Die Israel verlossen sou:
De derde dagh is nu verscheenen,
En wy zijn noch in angst en rouw.
De Vrouwtjes, in dees morgen-stonde,
Zijn vroegh al aen het graf geweest,
Die seyden, datse hem niet vonden:
Maer wel 't gesicht der Englen geest.
4. Dees seyd' haer, dat noch Christus leefde:
Maer wy sien dat der Vrouwen woord,
Is waerheyt, dies ons 't herte beefde:
Dus wand'len wy in droefheyt voort.
Doen sprack hun Christus dese reden,
O traegh van herten en verstand!Ga naar margenoot+
Dat ghy de Schrift niet kond ontleden,
V overbracht van hand tot hand?
5. Most Christus dit te voor niet lijden,
Eer hy gingh in sijn heerlijckheyt?
Hy kost u doch niet eer verblijden,
Voor hy was in sijn' needrigheyt.
Doe vingh hy aen de Prophecyen,
Van Moyse af te leggen uyt:
En stampt' haer in, dat al sijn lij'en,
VVas in dees schriften klaer beduyt.
6. Sy quamen nu het Vleck te nadren:
Maer hy geliet sich af te gaen.
Sy baden, laet ons hier vergadren,
De nacht genaeckt, wilt met ons gaen.
Als hy nu was ten disch geseten,
Nam hy het brood en danckte Godt,
En brack het, en gaf 't hun te eeten.
| |
[pagina 138]
| |
Doe schooten d'oogen uyt het slot.
Sy kenden hem, uyt al sijn wesen,
Maer hy ontquam uyt haer gesicht:
Sy spraken, o Godt! zy gepresen,
Hoe brand' ons hert, gelijck een licht:
Wanneer hy ons op wegh de schriften,
Van sijn' opstandingh' ons ontsloot,
En wist die alle soo te schiften,
Dat wy 't verstonden klaer en bloot.
‘8. Laet Christus doch op al uw' wegen,
‘en wandel u geselschap zijn,
‘Dan suldy deughd en Godtsvrucht plegen,
‘En ondeughd schouwen als venijn.
‘Wie met de vroome steets verkeeren,
‘Die worden oock daer door gesticht,
‘Der vroomen mond sal wijsheyt leeren,
‘En geven saligh onderricht.
|
|