Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

Pharizeus en Tollenaer, Luc. 18.

Stemme: Psalm 25. Mijn hert hef ick tot u Heere.

VVIlt niet op u deughd vertrouwen,
Noch op selfs gerechtigheyt:
Wilt op eygen waen niet bouwen,
Smalend' op eens anders leydt:
Die ghy meerder Sondaer acht,
Want Godt siet op 't hert van binnen,
Niet op Priester of geslacht,
Maer die hem in 't hert beminnen.

2. Twee die gingen in den Tempel,

Pharizee en Tollenaer:
Om in Godts gewyde drempel,
Hun gebedt te toogen daer:
Stracks de Pharizee 't gesicht,
Heeft ten Hemel op-geheven:
'k Danck u Godt, die my verlicht,
Dat ick streef na 't beste leven.

3. Ick ben niet als andre menschen,

Roovers of die onrecht doen:
Overspeelders, die daer wenschen,
Om het quade steets te voen:

[p. 106]

 

Noch als dese Tollenaer:

 

Want ick vast twee-maels ter weke,

 

'k Geef mijn cijns en schattingh daer,

 

Van al 't geen my is gebleken.

 

4. Maer de Tollenaers verslagen,

 

Dorst sijn oogh niet opwaerts slaen:

 

Maer van verre, door veel klagen,

 

Sloegh sijn borst, in 't hert belaen.

 

Sprack o Heere! treet doch niet,

 

Met u Sondaer in 't gerichte.

 

Ach mijn rouw en boet aensiet:

 

Ick schaem my voor u gesichte.

 

5. Dese, segh ick, is rechtvaerdigh,

 

Weder na sijn huys gekeert:

 

d'Eygen liefde is niet waerdigh,

 

Datse wort van Godt ge-eert.

 

Wie sijn eygen deughde roemt,

 

Wort van Godt te neer gesmeten:

 

d'Eygen liefde wort verdoemt,

 

En in d'afgrond neer gereten.

 

‘6. Wie sich kleyn hout voor elcks oogen,

 

‘ Innigh vreest en dient sijn Godt:

 

‘ Sal hy namaels weer verhoogen,

 

‘ Schoon sy zijn der wijsen spot:

 

‘ Want Godts liefde sich verneert:

 

‘ Eygen liefd wil sich verheffen,

 

‘ Dus O Sondaers! u bekeert:

 

‘ Want de val sal d'hooghmoet treffen.