Augustinus verklarende de gelijckenisse van den verlooren Sone, doet daer over dese Geestelijcke uytlegginge.
By den Man hebbende twee Sonen, verstaet men Godt: By de twee Sonen, twee Volcken, waer van d'Oudtste bleef in den dienst des eenigen Gods: maer de Ionghste Godt verlatende, diende veele Afgoden. De Ionghste begeerigh om nae sijn eygen sin en wille te leven, begeerde macht over de erfnisse van sijnen Vader. Hy verkrijght het. En aldus verlaet hy sijnen Schepper, om nae sijn wel-gevallen te boeleeren mette schepselen: reysende in een ver-gelegen landt, van Godts gehoorsaemheyt. Daer verquist hy door 't misbruyck sijnder vryer wille, en in 't hoereeren mette aerdsche lusten, de goede gaven der Nature. Hier op volght honger en gebreck van den Woorde Godts of der Waerheydt. De Burger van dit Landt, is de Prince der Lucht, behoorende tot des Duyvels heyr-leger. Het Landt-huys is de mate sijnder macht. De Verckens zijn de onreyne Geesten, die onder desen Prince behooren. De draf is de aerdtsche leeringe, waer mede hy vergeefs sijnen honger socht te versadigen. Soo keerde hy sich dan af, van die dingen die 't oogh uytterlijck verleyden, en trat binnen in sijn eygen gewissen. Hier bevant hy sijne verdorventheyt van honger. Daer wierdt hy indachtigh, dat oock de dienst-boden in sijns Vaders huys van broodt overvloeyden: en doe bevandt hy in der daedt, dat hy lagh gewentelt in den poel der sonden. Hy sprack dan, Ick wil opstaen: want hy lagh gevallen. Ick wil gaen seyde hy, want hy merckte dat hy was in verre Landen: tot mijnen Vader, want die is barmhertiger als dese Heere der swyniger sonden. Wat wil hy dan tot sijnen Vader seggen? Vader ick hebbe gesondight, niet alleen in den Hemel, dat is, voor alle Heyligen. waer in de wooninge Gods is, maer oock voor u, wiens oogen oock onse innerlijckste gedachten niet zijn verborgen. Wanneer hy nu heen gingh, en noch verre was, liep hem de Vader, hoe wel hy noch vyandt was, doch beminnende in Christo, te gemoet, om sich met hem te versoenen. Hy sich in Christo vernederende, valt hem om den halse: omhelst hem met de
Auteursrechtvrij