Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

[p. 93]

Christus bestraft de Zee en Winden,
Mattheus 8.

Stemme: 43. Psalm, Neemt mijn saeck aen.

ALs Christus was in 't Schip getreden,
En sijne Jongers nevens hem:
Begost de Zee, als gantsch t'onvreden,
t'Ontsluyten hare woeste zeden:
Door 't buld'ren van haer felle stem,
Was yder in de klem.

2. De Zee was woest en seer verbolgen,

En yder was in 't Schip vervaert:
De Zee bedeckt' haer mette golgen,
d'Een baere most op d'ander volgen,
Sy kreten, als van angst beswaert,
O Godt! ons doch bewaert.

3. Doch Christus lagh gerust te sluymen,

Dies weckten s'hem in dese noodt:
O Heer! wy moeten 't Scheepken ruymen,
De Zee leyt dapper op haer luymen,
Wy kampen in dees harde stoot,
Met Zee en met de doodt.

4. Behoet ons doch, al eer wy sterven,

De wellen gaen ons veel te hoogh:
Laet ons o Heere! troost verwerven,
Noch oock u vriendlijck aenschijn derven:
Belonck ons met u Godtlijck oogh,
En ons te helpen poogh.

5. Hoe pranght de vrees, dus u gemoeden,

Sprack hy, die kleyn geloovigh zijt?
Gelooft dat ick de storm en vloeden,
Kan temmen hoe seer datse woeden,
Dus weest hierom in Godt verblijdt,
Dat ghy dees storm ontglijt.

[p. 94]

 

6. Doen rees hy op en hiel de winden,

 

En 't buldren van de Zee in toom,

 

Soo dat s' in plaetse van verslinden,

 

Sich lieten als met teugels binden,

 

En vielen in een stille droom,

 

Dat elck ontweeck de schroom.

 

 

 

7. De menschen waren seer verwondert,

 

Als sy dit wonder sagen an:

 

Wat vreemts is 't, dat ons hier op dondert,

 

't Is noyt gehoort en uyt-gesondert.

 

Wie zee en windt bedwingen kan:

 

O dat 's een Godlijck Man!

 

 

 

‘8. Laet Christus in u Scheepkens vaeren,

 

‘ Ghy die u vrome handel drijft:

 

‘ Dan sal hy u oock wel bewaeren,

 

‘ Dat storm noch druck u sal beswaren,

 

‘ Dus wie in Godts bewaringh blijft,

 

‘ Op die geen ramp beklijft.