Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

De derde sprack van de Vrouwen en van de Waerheydt.

Stemme: Yets moet ick u Laura vragen.

NIet de Wijn, noch oock de Koningh,
Bralt in sijn gewelfde wooningh,
Maer de Vrouwen hebben kracht:
Komt niet yder van de Vrouwen,
Die de Kroon of Landen bouwen?
Elck wort van haer voort-gebracht.

[p. 71]

 

2. Sy weeft yder een de kleeden,

 

Om te decken hare leden:

 

Sy geeft yder mensch sijn eer:

 

Sonder haer mach niemandt leven.

 

Vrouwtjes moet men d'eere geven,

 

Sy zijn aller mannen Heer.

 

 

 

3. Siet men goudt of silvre schijven:

 

Peerlen, schatten, laet men drijven;

 

Siet men slechts een schoone Vrouw,

 

Stracks vergaept men sich aen 't wesen,

 

Hier door wort de Vrouw gepresen,

 

Schoon sy menigh brenght in rouw.

 

 

 

4. Vader, Moeder, Landt en Have,

 

Laet men varen, en als slaven,

 

Tijt men met haer op de been.

 

Ja men waeght sijn lijf en leven:

 

Is de Vrouw dan niet verheven,

 

Dat sy heerscht oock boven reen?

 

 

 

5. 't Swaert dat gort men op sijn zyde,

 

Om te moorden, steelen, strijden,

 

En men sweeft op Zee en Landt:

 

En met buydt en roof geladen,

 

Kan sy in de rooskens baden,

 

Ja brenght menigh om 't verstandt.

 

 

 

6. 'k Sagh ^*Apame by den Koningh,

 

Sittend' en sijn troon en wooningh,

 

Dien sy nam de Kroon van 't hooft:

 

Sloegh hem noch aen sijne wange,

 

Keeck hy suyr, soo was hy bange.

 

Dus was hy van breyn berooft.

 

 

 

7. Lachte sy, soo was hy blijde,

 

Pruylde sy, hy smeeckt' en vrijde,

 

Tot hy weer haer vriendtschap wan.

 

Dus kan de Vrouwe kracht de Kroonen,

 

Hoe ontsachlijck, vleyen, hoonen,

 

Heerschen over Wijn en Man.

* Een van des Koninghs By-wijven.