Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: De May die ons de groente geeft. Of, Het vinnigh stralen van de Son. Of, Hansjen sneet het kooren, &c.
DE oogen nae de deughd gestiert,
Zijn spiegels van ons leven:
Voor 't oogh, waerom God alles ciert,
Heeft hy 't vermaeck gegeven.
2. Eylaes! wat is 't een wanckel licht,
Wanneer ons oogen speelen:
Wanneer sy loncken door 't gesicht,
En onse sinnen streelen.
3. 't Zijn vensters in de geyle Min,
't Zijn fackels die daer branden:
Wanneer het beeldt daer flonckert in,
Dan voeren s' ons tot schande.
4. Is 't wonder dat een slecht verstand,
Door 't flick'ren wordt bedrogen?
O neen! een 's Konincks herte brand,
Door 't stralen van sijn oogen.
5. Een Man, een Man nae Godes hert,
Die laet sich overwinnen:
Die van de lust betoovert werdt,
Door 't tocklen van de sinnen.
6. Hy sagh de schoone Batzeba,
In 't silv're stroomtje baden;
De oogen, toortsen van sijn schae,
Die hebben hem verraden.
7. Hy locktse tot onkuysche Min,
En schent haer suyv're leden.
| |
[pagina 37]
| |
Eens anders vrouw. Verdoolde sin!
Hoe streefdy tegens reden?
8. Als 't eene quaed nu was geschiet,
Verdubbelt hy sijn sonden,
Uriam, haren man, hy liet,
Voor in de spitse wonden.
9. De Man is dood. De Vrouwe treurt,
Hy wil het stuck verheelen.
Maer Nathan 's Koninghs herte scheurt,
En dreyght hem Godts bevelen.
10. Hy pranght hem door gelijckenis,
Waer door hy wert verslagen;
Van 't Schaepken, dat genomen is.
En hy begint te klagen.
11. Hy schreyt o Heer! ick heb misdaen,
En uwen toorn ontsteecken:
Wilt met my niet in 't oordeel gaen,
'k Ben van mijn Godt geweecken.
12. Door 't oogh is Eva eerst vervoert,
Jae Stercke en oock Wijse:
Betoomt u lust, hoe 't oogh oock loert,
En hebt voor 't quaed afgrijsen.
13. ‘Uw' oogen wendt van ydelheyt,
‘En stierts' op 's Heeren wegen:
‘Op dat u lust noch waen verleyt,
‘Maer steets mooght deughde plegen.
|
|