Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
Auteursrechtvrij
[pagina 22]
| |
Stemme: Rosemont die lagh gedoken.
SElden vint men dat Gebroeders,
Altijdt trecken eene lijn:
Hanght d'een meer aen 't oogh des Moeders,
Stracks soo salder afgonst zijn,
Dat oock haet en nijd hier sweeft,
Ioseph u een voorbeelt geeft.
2. Hy vont sijne Broeders t'samen,
Die te Dothan by malkaer:
Stracks een snood verbondt beramen,
Doen sy wierden hem gewaer:
Slaen wy desen Droomer doodt,
Domplen wy hem in den sloot.
3. Dan vermerckt hy wat sijn droomen,
Wat sijn konst hem helpen kan:
Laet ons daerom gantsch niet schroomen:
Want geen Mensche weter van.
Seggen wy dat een gedrocht,
Ioseph heeft om hals gebrocht.
4. 't Eel geweeten, duysent tuygen,
Pranghde haer ontstelt gemoedt,
Die haer boosheyt soo kost buygen;
Dat sy spaerden 't jonge bloedt,
Zijnd' haer snoodheyt dus gestut,
Wierpen s'hem in eene Put.
5. Hier lagh 't jonge hert te karmen,
Maer 't geweeten had geen rust,
't Was eylacy, en och armen,
En haer nijd die scheen geblust.
Ruben sprack u niet bemorst,
Noch nae 's broeders bloedt niet dorst.
| |
[pagina 23]
| |
6. Siet hier komen d'Ismaliten,
Laet hy zijn een dienstbaer knecht:
Dan soo kan men 't niemandt wijten,
Dan geschiet den Droomer recht:
Hier wierd Ioseph doe verkocht
En in slaverny gebrocht.
7. Nu was aen dees vuyle sonde,
Noch een logen-plaester vast:
Dies bestreeck men dese wonde,
Met een schandelijcke quast:
En men doopter Iosephs rock,
In 't bloedt van een Geyte-bock.
8. Hier gingh 't op een stroom van weenen,
Die oock 't steenen hart verbrack:
Vader! Vader! staeckt u steenen,
Riepen sy en hout gemack.
Want een Wild heeft hem verscheurt:
Vader! niet mistroostigh treurt.
9. 't Was geschiet: 't was niet te weeren,
't Hertseer most nu zijn geleen.
Maer Godt wist dit quaet te keeren,
Tot vertroostingh van 't gemeen:
't Quaed van 's Broeders boos gemoedt,
Keerde Godt weerom tot goedt.
10. ‘O waer liefd' en trouw mach woonen,
‘En daer Broeders eenigh zijn:
‘Daer sal Godt dat huys bekroonen,
‘En verjagen 't quaed fenijn,
‘Want de twist en haet moet voort,
‘Als men nae Godts wetten hoort.
|
|