Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: Maximil. Van Bossu. Of, Als mijn stondleyn voor handen is. Of, Het Heyl is ons gekomen siet. Of, Uyt dieper noot schrey ick. Of, O God wy dancken dijner goedt.
DE Werld was vol overmoed,
Vol weelde, pracht en sonden,
Want yder stofte op sijn goed,
Op list en slimme vonden:
Jae dees vermetelheydt kroop voort,
Soo dat men Godt oock wild' aen-boort,
En sijnen raedt door-gronden.
2. Dies vanght men eenen tooren aen,
Wiens top de locht sou raecken,
Om soo by trappen op te gaen,
En Godes stoel genaecken.
Men metst, men klutst en woelter vast,
Men torst, men sleept, en brenght den last,
En vordert sijne saecken.
| |
[pagina 17]
| |
3. Godt sagh van boven nae beneen
En op der Menschen poogen,
En sprack men luystert nae geen re'en,
Dies sal ick 't niet gedogen:
't Is een Geslacht en oock een Tael,
Dies ick haer spraeck wil t'eenemael
Verwarren voor mijn oogen.
4. Daer stont men doe en keeck vast bangh,
Men wist geen hulp te vinden,
Riep d'een om hout, om kalck, of tangh,
Men taste als de blinde:
't Was al in 't wild' en ongedaen,
Men kost malkander niet verstaen,
Hoe dat men 't oock besinde.
5. Dus strafte Godt der trotsen list,
En hun uytsinnigh doolen:
Dat sy door onverstant en twist,
Verschooyden in de hoolen!
De een vloogh Oost, en d'ander West,
Jae yder swerfde, op het lest,
Tot nae de beyde poolen.
6. Ghy Babel-bouwers hout u rust,
Met u verwarde sinnen,
Hoe derdy dus uyt dertle lust,
Soo stouten daedt beginnen?
Ghy weet hoe Godt den trotsen knelt,
En haer bedrijf te gronde velt,
Dies suldy niet gewinnen.
7. Want Godt is als een vlam die blaeckt,
Die 't onkruyt sal versmooren:
Siet dat ghy 't heyligh vyer niet raeckt,
En ghy sult moeten hooren:
‘Ghy neus-wijs wilt mijn werck bespien,
‘En in Godts diepe oordeel sien:
‘Gevoelt weer Godes tooren.
|
|