mant te ergeren, maer van alle ondeugd af te leyden. Doch alsoo ick my in dese stoffe meende te verlustigen, bevant ick, daer in meer arbeydt als ick hadde gewaent. Ten eersten, door de ongewoonte, als die het dichten alreede had achter den banck geworpen, oock om dat ick, een soo breede en overvloedige stoffe, in soo enge palen most besluyten, en de Historien, leeringen, rijm, en woorden, nae alle vallen en voysen voegen. Want ick sie dat op de stellinge der woorden, 't zy die van sacht of hart geluyt zijn, by velen, weynigh wort gelet: aen-gesien die door 't draeyen en singen, evenwel konnen werden geboogen. Voor die gene die hunne dichten uytte geest toe-stellen, daer voor is een breede weyde, maer sich aen de Schrifture en Historien soo beknopt te binden, en de leeringen daer uyt te trecken, daer op valt meer bedencken, al hoe wel ick my somtijdts oock soo nauw niet heb gebonden. En alsoo de sinnen, gestadigh in eerlijcke oefningen moeten besigh werden gehouden, heb ick oock eenige Wintersche avonden niet vergeefs willen laten door-slippen, dat ick niet eenige invallen op 't papier soude stellen. Ick heb dan de lust hervat, en eenige dichten en gesangen ontworpen, die ick soo uytte H. Schrift, Historien, Philosophen, als oude stichtlijcke Latijnsche Poëten, heb getrocken; alles tot dien eynde, om de Ieughd van veele nieuwe gesangen af te leyden, en door dese nieuwe voysen die selve weder nae de deughd te stieren: Waer over ick die met Musijck Noten hebbe geciert: die ick hier nae, soo my de Heere spaert, onder den naeme van Zeeden Gesangen, hoope in 't licht te geven. Gebruycktse dan tot uwe stichtinge. Vaert wel.
Den 15. Iuny, 1648.
V E. Dienstwillige
DIRCK PIETERSZ PERS.