Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: Gelijck een Duyfjen in 't wilde.
WIlt ghy de Zee beseylen,
Soo let wel op 't Compas,
En wilt de drooghten peylen,
Of ghy vervalt seer ras,
Op klippen of op sanden,
Waer op ghy schip-breuck lijt:
Op dat ghy niet vergist u tijdt,
Doch op u hoede zijt.
2. Ghy moet u Schip bestieren,
Met eene vaste loop,
Niet sucklen noch niet swieren,
In een onseeckre hoop,
En niet in 't wilde swerven,
Van d'een op d'ander kust,
En wenden 't Schip nae uwe lust,
Of ghy verliest u rust.
3. Want menigh dief en roover,
Loert op verradery,
Indien hy u komt over,
Dan leght ghy in de ly:
Dan is u Schip verlooren,
En in der dieven hand,
En ghy verliest dat kostel pand,
Tot eygen schaed' en schand.
4. Wilt d'Opper-stierman smeecken,
Dat hy u Roer bestier,
Want hy kent alle streecken
En voert het opper vier:
| |
[pagina 163]
| |
Waer nae dat ghy moet seylen,
En volgen dese vloot,
Op dat ghy soo ontwijckt den doodt,
De barningen en noot.
5. Dees Zee, die is de Werrelt,
Die ghy beseylen moet,
Hoe schoon die schijnt beperrelt,
s'Is een verbolgen vloet.
Die door bedrogh en lagen,
V veele stricken spreyt,
En die u Ziel ten quade leyt,
Hoe schoon oock dat sy vleyt.
6. V Mast, laet zijn 't Geloove,
Het Seyl, de Liefd' ter deughd;
De Hoope stelt daer boven,
Als uytkomst van u vreughd:
't Plicht-ancker laet dat wesen,
De grond der saligheyt,
Fonteyn van Gods barmhertigheyt,
Den vromen Mensch bereyt.
7. Wilt in dit Schip dan laden,
Een schat van 's Hemels goed,
De volheyt van genade,
Een hert met ware boet'.
't Gebedt dat sal u helpen,
Schoon ghy een leck verkrijght,
Maer ghy moet pompen dat ghy hijght,
't Gebedt ten Hemel stijght.
8. De Noordster moet ghy houden,
Gods Woord, voor u gesicht,
En schieten, als vertroude,
Op Christi boogh, nae 't licht.
De Engels zijn geleyders,
Die tot u hoede staen,
En u in geene noot af-gaen.
Dus weest niet meer belaen.
9. Wie dus door Zee kan varen,
Met Godes Geest voor wind,
| |
[pagina 164]
| |
Die vreest noch storm noch baren,
Noch yet dat hem verslint:
Dus pooght ter blijder haven,
Te loopen van het strand,
Nae 's Hemels eeuwigh Vaderlandt.
Daer God u biet de handt.
Siet de Musijck-nooten voor, Fol. 85. |
|