Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: De schoone die my martelariseert. Of, Nae dien het bitter gaet voor 't soet.
De Hoovaerdye spreeckt.
WAt ben ick schoon, en wel-gedaen,
Gelijck eens Koninghs Kind?
Ick magh vry door de werrelt gaen,
Van Vryers seer bemint.
Als ick mijn deughd en schoonheyt stel te pronck,
Elck siet op my, als ick haer slechts belonck.
Ick ben geciert van boven tot beneen,
Met Diamant en menigh kostel steen.
2. Ick ben een Pauw, wanneer ick tree,
Als ick my stel ten toon,
Verstandigh, rijck, en wel te vreen,
Voor al de werrelt schoon.
Wanneer ick in den spiegel my beschouw,
Soo dunckt my dat ick ben eens Princen Vrouw.
| |
[pagina 153]
| |
Waerom sou my dan 't slechte volck versmaen?
Die ick veracht, en treckse my niet aen.
De nedrigheyt des Herten antwoort.
3. Is dit de schoone Hoovaerdy,
Met al haer hoofs gestreel?
Daer ghy doch zijt een vuyle pry,
En hebt by God geen deel.
Ghy maden sack, ghy vuyle dreck en stof,
Hoe bromt ghy uyt, en stelt u aen soo grof?
Weet ghy dan niet dat ghy oock sterven moet;
Daer pier of worm haer met u lichaem voedt?
4. V Vader de verrottingh is,
En dat is oock u erf,
V Moeder oock der wormen is,
Haer Suster, doen sy sterf.
Wat hebt ghy doch, waer op ghy stoffen meught?
't Is Gods geschenck, en niet u eygen deughd.
De trotse gaen en komen tot den val,
Hoe hooger bergh, te dieper is de dal.
5. Weet ghy dan niet dat Lucifer,
Oock hoogh verheven was?
Een Engel Gods, een heldre ster',
Die blonck als 't klare glas.
Wat was het al? Sijn snoode Hoovaerdy,
Maeckt' hem een Satan door Gods heerschappy.
Hy wierd' geschopt van Godes aengesicht,
Ten afgrondt toe, gelijck eens Duyvels wicht.
6. En ghy waent noch te zijn Gods Kind,
Dat sal ten Hemel gaen?
Daer ghy de werrelt soo bemint,
En past op geen vermaen?
O neen u pracht en op-geblasen schijn,
Laet geensins toe een Hemels Kindt te zijn.
En ghy meent dus, te klimmen voor Gods troon?
Door Hoovaerdy siet niemandt Godes Soon.
7. Wat leert u doch Gods heyligh Woort,
Waer voor ghy schrickt en beeft?
Dat hy moet gaen door d'Enge poort,
Die voor God heyligh leeft.
| |
[pagina 154]
| |
God leert u ootmoet en sachtmoedigheyt,
Om Christ te volgen in sijn nedrigheyt.
Dies nam hy aen een 's knechts gestaltenis,
Die tot den doodt des kruys gehoorsaem is.
8. En ghy wilt dus gepronckt daer heen,
Vol weeld' en dertelheyt?
En steets het ruyme pad betreen,
Dat ten verderve leyt?
‘Het trotse hert is voor den Heer' een stanck,
‘Een vuyle reuck, en een vergifte dranck.
‘Legh af, legh af, u snoode Hoovaerdy,
‘Doet boet' en bid dat God genadigh zy.
PRov. 31: 30/ staet: Lieflijckheyt is bedrieghlijck, en schoonheyt is ydel. Maer een Vrouvve die den Heere vreest, verkrijght haer self een lof.
L. Vives seydt oock, Een Vrouvve moet geen stuyr gesichte hebben, niet geyl in vvoorden zijn, niet onbeschaemt in haer doen, niet vvilt en hoovaerdigh in haer gebeet, niet dertel in hare gangh, niet brootdroncken in haer spreecken: Maer dat self hare gestalte des lichaems een afbeeltsel zy van haer gemoed, vroomigheyt en geschicktheyt.
Tertullianus seydt oock. Wilt ghy Vrouvven u vercieren, komt toe-gerust mette vvel-rieckende salven en vercierselen der Apostelen, mette eenvoudigheyt, oprechtigheyt, en schaemroode kuysheyt, en de oogen met schaemte en stilsvvijgentheyt des Geests beschildert, stekende voor uvve baggen, Gods Woord in uvve ooren, knoopende aen den hals het jock Christi. Ondervverpt u uvve Mannen, als u hoofdt, en ghy sult genoegh verciert zijn. Hout de handen besigh met de vvolle, spijckert uvve voeten in huys, en sy sullen u meer als het goud behagen. Kleedet u met de zyde der Godsaligheyt, met de fijne spin-zyde der heyligheyt, en met het purper der kuysheyt. Als ghy dus op-gepronckt zijt, suldy God tot eenen Minnaer hebben. |
|